32~ In De Koude Kleren

255 33 5
                                    

Het ijs breekt onder mijn voeten. Ik maak nog tevergeefs een sprong naar de kant. Mijn armen klappen op de koude grond. Ik hang met mijn onderlichaam in het ijskoude water. Mijn vinger klauwen in de sneeuw maar ik kan geen grip vinden. Ik wordt het ijskoude water ingetrokken.

Ik kan niet bewegen hoe graag ik ook wil. Mijn ledematen verstijven door de ondoordringbare kou. Als een beeld drijf ik in het water. Mijn longen snakken naar adem. Ik voel al hoe ze verschrompelen en afsterven als ik niet snel adem krijg.

Twee armen grijpen me vast bij mijn schouders. Als een verdronken katje trek Jason mij de oever op. Ik zit in de sneeuw. Druipend en rillend. Als ik niet snel warmte krijg vries ik dood. Jason trekt zijn zijn jas uit en legt hem over mijn schouders heen. Hij gooit de 2 tassen van zijn rug. Hij trekt ze open en gooit de inhoud de zwarte en de zeegroene op de grond.

Dit lag er op de grond:

Uit de zwarte tas :

-zaklamp

-doosje aspirientjes

-pakje zout

-pakje suiker

- 1 liter water

Uit de zeeblauwe tas :

-lucifers

-handdoek

-flesje olie

-doosje pepermuntjes

Jason pakt de opgevouwen handdoek van grond en slaat hem om me heen. Ik wrijft over mijn armen en ik geef hem een bedankend knikje. Ik trek mijn kletsnatte jas uit en gooi hem uitgespreid op de grond. Jason staat op en zegt dat hij materiaal gaat zoeken voor een schuilplaats. Ik knik en trek de handdoek nog verder over mijn schouder. Ik trek mijn staart uit mijn haar en begin het met een puntje van de handdoek droog te wrijven. Jason komt terug en gooit een stapeltje takken op de grond. Hij zakt door zijj knieën en gaat op zijn hurken zitten. Hij pakt het paktje lucifers uit de stapel en opend het. 20 lucifers. Jason haalt zijn schouders op en doet er 1 aan d.m.v. hem langs het doosje te laten zoeven. Er ontstaat een vlammetje. Hij wenkt me metn z'n andere hand het fles olie aan. Met trillende hand geef ik hem aan. Hij gooit wat over het hout en steekt het aan. De sneeuw erom heen smelt. Ik steek mijn handen uit naar het vuur en voel de warme tinteling tegen mijn vingertoppen. Jason verdwijnt opnieuw in de struiken om dit keer voor de schuilplaats materiaal te gaan zoeken. Ik ga iets dichterbij get vuur zitten en laat me verwarmen. Het begint al een beetje donker te worden. De vlammen dansen in de schemering. Dan opeens, alsof lichtknop wordt uit geknipt, valt de zon weg achter de boomgrens en over het donker me. Ik hoor de Capitoolmuziek en ik kijk naar de lucht. Crash, Noah en het kleine meisje uit 11. Alle drie dood. Dat betekent dat nog 4 over zijn. Meteen verdwijnt het licht. Het is meteen donker. Het vuurtje verlicht 4 bij 4 meter terwijl ik in de vlammen staar. Het doet me denken aan de kleine houtskool kachel bij mij thuis. Die ons in de winters verwarmde. Waarbij mijn moeder sokken breiden en mijn vader voorlas uit het grote sprookjesboek. Dat was het enige boek in ons huis en we waren er helemaal door geobsedeerd. Ik wordt uit mijn gedachten getrokken wanneer er een tak breekt in de struiken. Mijn ogen worden groot en ik kijk schichtig tussen de struiken. Een zoevend geluid laat me omdraaien. Ik spring aan de kant en het voorwerp plant zich in de boom achter mij. Ik draai me om en trek het pijltje uit de boom. Er zit dezelfde vloeistof op als bij Noah. Ik kijk naar de plek waar het pijltje vandaan kwam. Jason komt van achter mij de struiken in lopen met een stapel takken in zijn handen. " wat is er aan de han....." Ik snoer hem de mond door mijn hand er tegen aan de leggen. Langzaam pak ik mijn spullen van de grond en raap mijn natte jas op van de boomstam waar ik op zat. Jason pakt ook zijn spullen terwijl hij de stokken op de grond legt. Dan komt er een ijzige gil uit de struiken. Uit de richting waar het pijltje vandaan kwam. Er worden bomen omgegooid en ik pakt met mijn goede arm mijn wapens vast. Er komt een gillend meisje uit 10 de struiken uit gerend. Haar rugzak en blaaspijp zwaaien heen en weer op haar rug. Ze rent ons schreeuwend voorbij. Verbaasd draai ik me om. Dan zie waarom ze gillend wegrende en zet het op een lopen.

De Honger Spelen met een andere afloopWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu