Acılarınız kadardır dünya. Ne kadar çoksa o kadar büyük. Ne kadar azsa o kadar küçük. Ya kaybolursunuz içinde ya da tıkılıp kalırsınız. Daha öteye istesenizde gidemezsiniz.
Kahretsin bu çok saçma! Bunun neresi güzel olabilir. Hayatın güzel yanları diyip duruyorsunuz. Yemişim o güzel hayatı. Hepiniz bir bokun içinde tepiniyorsunuz. Hepiniz diptesiniz sadece etrafa hayat güzelmiş gibi davranıyorsunuz. Sokayım yalanlarınıza, sokayım güzel hayatlarınıza.
Ölüyorum, ölüyoruz. Günden güne, her dakika, her saniye. Kolay değil...
Ve hiç bir zaman öyle olmadı. Ne güzel sevip seviliyorsunuz.
Canınız cehenneme!
Bizim sevilmemiz koca bir yalan.
Sevmek dersen de o da anca bir hayal.
Hangi birimiz isteriz ki bu boktan hayatla birinin hayatına girip düzenini bozmak. Lanet olsun! Sevemiyoruz..
Hemde bu boktan şey yüzünden.
Karşı koymak çok zor, uğraşması yorucu fazlasıyla yorucu.
Sıkıldım bu klişelerden iyi olacaksınlardan. Ne zaman?
Öldükten sonra mı?
Sahi gerçekten öldükten sonra hayat var mı?
Varsa bile orada da bulur bu bok çukuru bizi. Ne de olsa bizim işimiz boka batmak.
Bıktım artık anlıyormusunuz? Gülememekten, sevememekten, sevilmemekten. Kahretsin en kötüsü de ağlayamamaktan bıktım.
Kocaman bir kaya mı oluyorum?
Yok hayır eğer olsaydım birilerini öldürmeyi düşünmezdim dimi?
Bir liste hazırlayalım hadi, ölmeden önce yapılacaklar listesi. Ne kadar anlamlı bir liste dimi. Bak onun bile bir anlamı var hayatta.
Peki ya bizim? Koca bir hiçlik yerimiz bu dünyada. Adil mi ki bu?
İnan bilmiyorum, anlayamıyorum.
Bir anlamı olmalı tüm bunların, bir anlamı..
Yok olmanın, kaybolmanın, bir hiç olmanın bir anlamı olmalı...
Aslına bakarsanız bu kitabı niye yazıyorum bende bilmiyorum. Kim okumak ister ki böylesi lanet birşeyi.
Umrumda değil. Ben siz sıradanlara değil kendime yazıyorum.
Dibe batmış bir ben.
Kahretsin kendimden bile nefret ediyorum..
Ya sen?
Kendini ne kadar seviyorsun, ne kadar önemsiyorsun?
Çok mu? Koca bir yalan. Çok kötü bir yalancısın. İçine dönde bir bak seviyormusun kendini. Eğer kendinizi sevseydiniz bir başkası için değişmeye uğraşmazdınız. Bu çok mu aptalca? Asıl aptal olan sizlersiniz. Ne acı..
Aynanın önüne geçip bir bakın. Gerçekten kendim miyim diye bir sorun kendinize.
İşte o zaman ne demek istediğimi anlayacaksınız...
