The Painful Way

deel 4

Wat vooraf ging:
Ze heeft gelijk. Ik moet doorgaan, mijn verleden kan ik niet veranderen maar mijn toekomst ligt in mijn handen...

Volgende dag:
 "Wat ga je met die brief doen" vraagt Safa als we aan tafel zitten. "Ik ga die bedrijf bellen na het ontbijt om een afspraak te maken en zo snel mogelijk ook. Ik denk dat ik vandaag daar naartoe wil" antwoord ik op haar vraag. "Vandaag al? ik denk niet dat ze je gelijk een afspraak gaan geven he" zegt ze. "Ik ga proberen mischien lukt het wel".

"Goeie morgen, u spreekt met Linda van ef&zed waar kan ik u van dienst zijn?" Hoor ik een vrouwelijk stem uit de telefoon komen. "Eh ja hallo ik wil graag de directeur spreken" zeg ik.
"Ik neem aan dat u een reden hebt om meneer Efallani te spreken" "ja inderdaad, ik heb namelijk een brief van jullie ontvangen maar het is niet echt duidelijk wat erop staat". Pff die mensen stressen echt, geef me gewoon een afspraak. "Wat is u naam?" Vraagt ze na letterlijk 5 minuten. "Layla Erdani" "ik ga voor u kijken of uw naam in ons lijst staat"
Zegt ze. "Excuseer me mevrouw maar u naam komt ons niet bekend voor. Ik denk dat ik niet veel voor u kan doen" zegt ze na een tijdje twijfelend. "Hoe kan het dan zijn dat ik een brief van jullie heb ontvangen? Kan ik mischien dan alleen 5 minuten met de directie praten want er staan wel dingen in van mij priveleven die niet kloppen" zeg ik gerirriteerd en kijk tegelijkertijd naar Safa die op het punt staat om het uit te schreeuwen. Ik had namelijk het gesprek op de speaker gezet vandaar haar aankomende woedeaanval. "Mevrouw, het spijt me maar ik kan niks voor uw betekenen. Bedankt voor het bellen en fijne dag verder" voor dat ik iets kon zeggen heeft ze al opgehangen. "TERING ZOOI" schreeuwt Safa woedend. "En nu? wat gaan we nu doen?". "Rustig Safa ik weet het" zeg ik om haar gerust te stellen. "Wat gaan we doen he wat?? Gewoon wachten tot een wonder uit de hemel valt om ons te helpen. Wollah ik word parra door deze vrouw. wat denkt zij? wollah7ta ik maak haar af. Hallo ze kon toch een f**** afspraak regelen of niet" zegt ze woedend. En ja dit is de andere kant van Safa, wanneer ze mijn hoofd heet maakt. "EN NUU JE BEK DICHT HOUDEN" schreeuw ik al mijn woede uit. "IK ZEG TOCH IK HEB EEN IDEE?? Ga je omkleden we gaan er nu heen".

We zitten nu in de auto onderweg naar Belgie. na onze woede uitbarstingen tegen over elkaar hebben Safa en ik geen woord met elkaar uitgewisseld. Ze komt zo weer bij denk ik. "Eey layla" zegt Safa na een tijdje. "Eehh jaa" zeg ik terwijl ik geconcenteert op de weg let. "Het spijt me voor daar net, het was echt niet mij bedoeling om het tegen jou uit te schreeuwen" zegt ze met tranen in haar ogen. "Aaw lieverd het geeft niet, ik ben niet eens boos he" zeg ik en gun haar snel een gemeende glimlach. "nogmaals sorry. Ik ben het gewoom zat dat de verleden jou en mij steeds blijft achtervolgen. Altijd zeg ik dat het goed komt, maar ik weet zeker dat er nog veelsteveel dingen op ons staan te wachten en geen leuke ook. Ik ben bang om weer kapot tegaan, weer pijn lijden net als toen. Ik probeer het te vergeten door vrolijk te doen, maar ik vraag me af, hoezo moet ik vrolijk zijn? Hoezo moet ik doen alsof? HOEZO? terwijl dat totaal niet zo is?" Zegt ze huilend en kijkt vervolgens uit het raam. Ik hoor alleen gesnik en paar waterdruppels die tegen de ruit aantikken.
"Wollah Safa het scheurt me keer op keer om aan het verleden te denken. Het doet al pijn als je zulke dingen in films ziet, laat staan in het echt en ook vervolgens bij jou.
Het is en blijft een zwart stukje in ons hart en eenmaal het hebben is nooit meer weg. Niets of niemand kan het heel maken en dat is de reden om niet meer verder te gaan. Simpel weg omdat het ons blijft achter volgen." Verbreek ik de pijnlijke stilte. Ik kan het ook niet laten om geen traantjes te laten vallen gewoon omdat dit onderwerp mijn zwakste punt is.
"Ik hou van je Layla en blijf van je houden."
Zegt ze en sluit vervolgens haar ogen die nog vol zitten met tranen.

stem en reageer❤❤