Hıçkırık!
Hıçkırık!
Hıçkırık!
Bir damla yaş süzülüyor öylece
Zihnim ne zaman takılsa geçmişte
Hançeri geçiriyor yüreğime
Oluk oluk akmakta olan kanım
Bulaşmış umut dolu hayallere
Hıçkırık
Hıçkırık
Hıçkırık
Ölümün en kutsal anında ise
Son bulduruyor acıyı kalbinde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOSKA
Poetryİnsan yaşadıklarını unutmaz. yaşantısında ki gülüşünü,sevincini,yıkılışını,acısını ve umutsuzluğunu. Unutuyormuş gibi yapar ve bir gün ortada bir sebep yokken ruhunda hissettiğin o acı;Aslında geçmişin yıkıntılarıdır. Toska budur. Aniden kalbinin de...
