~PROLOGUE~
》girl: Bakit ka ba ganito?!
》boy: Anong ganito??
》Girl: ang sungit sungit mo since nakita kita!
》boy: eh kasi masungit ka rin tyaka bakit ba ngayon ka lang galit na galit ka sakin? eh matagal na tayong magkakilala tyaka paki ko ba sayo kung sinusungitan kita?
》girl: k-ka-s-si p-parang
》boy: parang??....
》girl: parang (bugtong hinga).... MAHAL KITA! MAHAL NA MAHAL KITA HINDI MO BA YUN NAHAHLATA?! MAHAL KITA!
》boy: (smirk) sabi ko na nga ba eh magugustuhan mo rin ako hahaha, bakit hindi mo pa sinabi dati hayss mga babae talaga makipot pa eh
》girl: ano?! *snif*nagawa mo pang makatawa?!*sniff* *sniff* habang ako umiiyak na?! *snif* ang manhid mo talaga! *snif* wala ka talagang pakielam sa akin,sa feelings ko! *snif* mabuti pa umalis na ako walang kwenta pinunta ko dito (punas luha)
》boy: s-sandali lang! huminto ka muna! hoy! ayaw mong huminto?! sige na! OO MAHAL DIN KITA! HINDI KO MATIIS NA UMIYAK KA! HOY ! ayaw mong bumalik dito ha....
》girl: O_O...
BINABASA MO ANG
Someday
RomanceSomeday makikita rin kita... Someday mamahalin mo rin ako kahit ganito ako parang akong tigreng nakakulong sa kulungan ko na nagpipigil sa kin sabihin ang totoong nararamdaman ko.... pasensya na at ako ay ganito.... Pero mahal na mahal kita....Kai...
