Geceye yine müzik dinleyip ınstagramda burağın storylerine bakarak başladım.
Bu denli soğuk ve duygusuz bi çocuğu nasıl olur da anasınıfından beri sevebiliyordum? Doğrusu buna yıllarca bende bi cevap bulamadım.
Ama seviyordum işte, sevmenin bi nedeni bi kanunu yoktu ve insan seviceği, aşık olacağı kişiyi kendi secemiyordu. Secebilme şansım olsaydı tip olarak yine burağı seciceğim doğru ama keşke biraz beni görseydi ve içini bana acsaydı böylece neden yıllar geçtikçe kalbinin taşlaştığını öğrenebilirdim.
Annemin kapıyı tıklama sesini duyup bu düşüncelerimden sıyrılarak gir diyebildim.
Daha yatmadın mı? yarın 2 sınavın olduğunu söylemiştin, özel okula gitmen sabah istediğin saatte kalkıp okula gidebiliceğin anlamına gelmiyor değil mi tatlım? Dedi naif ama uyarıcı bir tonda.
Tamam sultanım haklısın zaten sınavda uyuklamak istemem diyip gülümsedim.
Gelip anlıma bir öpücük kondurup o zaman iyi geceler diyerek odadan çıktı.
Aslında uykum vardı ama burağın şuan dışarıda olması ve ehliyeti olmadan araba sürüyor olması beni korkunç düşüncelere sürüklüyordu.
Daha 10 dakika önce storylerine araba sürerken attığı videoyu görmüştüm yoksa haberim bile olmicaktı.
Derken telefonu elime alıp bir daha baktım. Yeni paylaştığına baktım evine baya uzak bir yeri etiketleyerek paylaşmıştı videoyu. Neden bu saatte oralarda gezme isteği duyuyordu ki?
Her saat başı uyanıp uyanıp baktım attıklarına, saat 4:21'di. Ve ben de o da 6:30'da kalkıp okula gidicektik.
En son baktığımdan yarım saat geçmişti. Artık göz kapaklarım bana isyan ediyordu. Uyku öylesine yoğunlaşmıştı ki, son bir kez bakmaya karar verdim artık.
2 dakika önce evini etiketleyerek iyi geceler yazmıştı storysinde.
Oh! Neyse ki bu gece de atlatmıştık bir şey olmadan. Bu rahatlamayla güzel bir uyku çekmeye hazırdım.
Kusura bakmayın arkadaşlar bu benim ilk kitabım o yüzden ilk bölüm de biraz kısa oldu. Tabiki de okuyanım olursa bunu telafi edicem. Şimdiden iyi okumalar :))
