Cecilia (Ang unang Yugto)

CECILIA 21

CECILIA #21

habang nag wawalis ako ay di ko na matiis ang mga luha kong nag babantang pumatak kaya tuloy habang sa pag wawalis ko ay nasasama ang ilang mga tanim na gulay

pinulot ko ulit ang mga dahon at ugat nito at itinanim ulit nagulat ako ng may lumapit sa akin di ko alam ang gagawin ko ng makita ko siya

teka anong panong natuntun niya ako ??

"kamusta , mahal kong binibining Cecilia !!, " wika ni Santiago
"natutuwa ka bang nakita mo ako ??" dugtong pa niya

" hindi ako natutuwa Santiago !!! anong bat ka pa naparito !!" sigaw ko sa kaniya

"teka mahal ko pansin kong lumuluha ka ata hindi bagay sa maamo mong muka na nakikita kong umiiyak bakit pinagtataksilan kaba ni Cesar sabi ko naman kase sayo Cecilia  " batid ni Santiago

"umalis kana at doon ka na sa Kasambahay mo at makipag talik ka doon at wag mo na akong guluhin pa kaya umalis ka na " madiin kong wika kay Santiago

"hahahahha , ahh siya ba , wala na siya pinapatay na siya ng amahin mo para saiyo " nakakalokong wika ni Santiago

"hindi iyon maaring gawin ni ama di niya iyon kayang gawin para lamang sa akin " sagot ko sa kaniya

"huli ka na Cecilia pero totoo ang sinasabi ko , sumama ka na sakin at nakipag kasundo ulit sa akin ang ama mo para ipakasal sa akin muli " pag papaliwanag ni Santiago

"hindi , ayoko di ako pumapayag !!"sigaw ko sakanya at itinutulak pa alis

"Cecilia alam ko ang mga bawat nangyayari saiyo at alam ko rin ang dahilan ng pag iyak mo , kayat Cecilia sumama ka na sakin ako narin mananagot ng pinagdadala mo at ipinapangako ko hindi ko gagawin ang ginagawa niya sayo at mag sasama tayo ng matagal " pahayag ni Santiago

hindi ako umimik sa kanya
si ama ?? akala ko bat ?? bakit

"Cecilia hindi ka na magtatago pa kapag ako ang pinili mo at di kana masasaktan pa tulad ng nararamdaman mo ngayon at mamahalin kita higit pa sa pagmamahal na ibinibigay sayo ni Cesar " wika ni Santiago
"isipin mong mabuti Cecilia sa maghihintay ako saiyo at sana dumating ka sa buwan ng ika siyam ng buwan ng iyong pagbubuntis para maayos na agad natin ang ating kasal
nag titiwala ako sayo Cecilia , umaasa ako sayo na sisiputin mo ako doon sa Daungan at mag tutungo na tayo sa Maynila

"sige maari ka nang umalis Santiago " malamig kong wika kay Santiago

kahit papano halatang nagbago na si Santiago pero napaisip tuloy ako sa mga kondisyones na binggit niya saakin

syempre maari akong iwan ni Cesar dahil may iba na siyang kalaguyo at dahil doon baka mawalan siya ng oras sa amin o kahit sa anak manlang namin kaya ahh tama ba ito ??

siguro ay iisipin ko na lamang para sa anak ko ang lahat

lumaba ng pinto si Cesar at agad siyang lumapit sa akin
" Cecilia mahal ko , aalis muna ako upang pumunta sa talipapa para mag kargador mag iingat ka " wika niya sabay himas sa malaki kong tiyan
"di mo na kaylangan mag paalam pa , sanay ka namang lumilisan ng hindi nag papaalam " malamig kong wika sa kaniya

"Cecilia pasensya na dahil doon nawala lang sa isip ko na mag paalam saiyo dahil hinabol ko ang oras ng pagkakataon para sa ating gagamitin "
pag papaliwanag niya sa akin

"ganoon ba ?? cesar ?? baka magulat na lamang ako na nawala na kami sa isip mo sa susunod na araw , ohh siya lumisan kana at baka mahuli ka pa kumain ka doon pag karating mo " walang emosyon kong wika kay Cesar

kitang kita ko naman sa kaniyang muka ang pagtataka sa kahat ng sinabi ko sa kaniya pagkatapos nun ay di na siya umimik at hahalikan niya sana ako sa pisngi ngunit umiwas ako sa kaniya
akala niya ba di ko nakakalimutan ang pinag gagawa niya ng hating gabi ??

di na sya nagsalita pa at umalis na at sinundan ko siya ng tingin hanggang  sa hindi ko na siya matanaw
talagang nasisikmura niya sakin na magsinungaling huh
siguro magiging malaya na siya ay hindi sila palang dalawa ni Miranda kapag wala na kami sa buhay niya baka maari na niyang gawin ang lahat ng gusto niyang gawin

Cesar ~

        bakit ganoon na lamang ang bungad sa akin ni Cecilia ano  bang nagawa ko at ganoon ang asta niya sa akin nawalan tuloy ako ng lakas sa pagtratraaho dahil doon

ayokong nagtatagal ang oras at di kami ng kakaayos siguro ay baka dala narin ito ng kaniyang pagbubuntis kaya baka mabilis siyang naiirita sa akin

hayyshh makaupo na lamang nga muna sa puno at wag na munang mag trabaho pa baka di pa para sakin ito baka kaylangan ko munang ibuhos ang atensyon ko sa mag iina ko para matutukan silang dalawa haayyshh

hayyshh kinuha ko mula sa likod ko ang gitara ko at kinanta ko ang gustong kanta ni  Cecilia para kahit papano ay gumaan ang nararamdaman ko

~Ikaw ang ligaya ko, panaligan mo, O giliw ko
Ngayon at kailan pa man
Ang aking pag ibig, di magbabago🎤🎤

~Ikaw ay umasa rin
Sa suyuan
Ay di magtataksil
Kahit buhay ay makitil
Ang aking pag suyo'y
Di magmamaliw🎤🎤

~Lahat ng hanap ko sa buhay
Sa'yo ay aking natagpuan
Kaya iyong paniwalaan
Na labis kitang minamahal🎤🎤

~Ikaw ang ligaya ko
At siyang lahat sa
Buhay ko
Kung nasa kandungan mo
Parang nasa langit
Ang sarili ko🎤🎤

~At sa habang may buhay
Ang puso ko ay tanging sa 'yo
Sana ay panaligan mo
Ang iyong pagmamahal ang ligaya ko🎤🎤

~Lahat ng hanap ko
Sa buhay
Sa'yo ay aking natagpuan
Kaya iyong paniwalaan
Na labis kitang minamahal🎤🎤

~Ikaw ang ligaya ko
At siyang lahat sa
Buhay ko
Kung nasa kandungan mo
Parang nasa langit
Ang sarili ko🎤🎤

~At sa habang may buhay
Ang puso ko ay tanging sa 'yo
Sana ay panaligan mo
Ang iyong pagmamahal ang ligaya ko🎤🎤

~Sana ay panaligan mo
Ang iyong pagmamahal ang ligaya ko.🎤🎤

siguro kung kasama ko ngayon si Cecilia ay siguradong matutuwa siya dahil inaawit ko ang paborito niyang kanta siguro ay mawawala  na ang galit niya kung maririnig niya ang kanta na inaawit na gusto niya