Sabah annein kahvaltı hazır sesleriyle uyandım.Tabi buna uyanmak denirse.Bu uyanma şekli daha çok yhaa anne biraz daha gibi hönkürmeler,haykırışlar ve yalvarmalardan oluşuyodu.Daha uyuyacaktım oysaki :(.
Gözlerimi saate bakmak için araladığımada küçük çaplı bir şok yaşadım çünkü saat daha sadece ve sadece 8:30 du. Şimdi siz diceksiniz -aslında demiceksiniz ama olsun-e daha ne olsun.Bugün pazardı ama hani şu öğlene kadar uyunarak miskinlikle geçirilen gün.Annemler niye bu kadar erken uyandırdı derken uykumun kaçtığını farkettim.Buna annemin aşağıda adımı haykırışları da etkili oldu tabi.Ben pazar günü bu saatte uyandığım-uyandırıldığım-için madalya felan vermelilerdi.Borumu olum bu 8:30 da uyanmışım.
Yataktan bir kaplumbağa misali-daha fazla ne kadar yavaş kalkabileceksem-uyuz uyuz kalkıp banyoya gittim,yüzümü yıkadım ve saçlarımı ev topuzu-kuaför gelse yapamaz-yapıp pofidik ev ugglarımı giydikten sonra aşağıya inmek için hazırdım.
Hiç öyle sosyetik insanlar gibi uyandığımda üzerimi değiştiremem.Evdeyiz abi rahat olmak lazım.Onlarıda anlamıyorum yani saat başı kıyafet mi değiştirilir.prensip meselesi....
Aşağıya kahvaltıya indiğimde "Bugün beni neden bu kadar erken uyandırdın?" diye sordum.
"Kızım burada ilk gününüz çıkar gezersiniz hem kerem de gezmek ister dimi kerem?" diye bir soru yöneltti kereme ben ne kadar hayır desin diye içimden dualar ederken o kafasını onaylarcasına salladı.
Ama benim gitmeye pek niyetim yoktu.Uykum var napim...
Anneme "Ben gelmesem,bensiz eğlenin"gibi sözler sarfetsemde tabi kadında katır inadı var,tutturdu sen de git diye.Yaw hüsne karı ben gitmek istemiyorum diyorum niye zorluyosun ki yani?
Tabiki-her zaman ki gibi-annem ve kerem teame karşılık berfin team yeniden yineden kaybetti.
En sonunda annenin ve keremin bitmek bilmeyen ısrarları-ciddiyim kabul etmesem akşama kadar ısrar edecekler-sonucunda keremle dışarıya çıkma kararımız kesinleşmiş oldu.Keremi aşağıda bırakıp üzerini giyindim ve tekrardan aşağıya indim.Dışarıya çıkarken annemin "Dikkatli olun" bağırışlarını duysamda tınlamadım.Ben sana dedim gitmeyeyim diye.
Kesin şimdi ara bi sokakta tinerciler bizi doğrayıp sonrada etlerimizden lahmacun yaptırıp mahalleye dağıtacaklar-bikiyorum hayal gücüm fazla gelişmiş-
Sonra dedimki kendi kendime-zaten bu aralar sürekli kendinle konusuyorum yalnizliktan-ya saçmala Berfin 'saç malanmaz taranır asdfg' 'tamam vurmayın sustum' ne kesip biçmesi ne lahmacunu.Şimdi lahmacun deyince canım lahmacun çekti -bu ne acliktir ya- .Neyse herhalde bu aralar fazla arka sokaklar izledim -evet milletin testere aklina gelir boyle deyince benim arka sokaklar geliyor-.
Geçenlerde yine filozofum-bu kadar düşünmekten- bi kızın "Kereeeem" diye hönkürmesiyle kendime geldim.Ben kereme 'ne ayak' dercesine bakiş attım ama çocuğun tınladığı yok.Cool jojuk tabi.
Coolluğuna sıçacam bi gün.Ben burada meraktan çatlıyom bu orada kızla sohbet ediyor.Ben de yanlarına gideyim dedim.Tabi yine beni tınlayan yok.Neyse bunlar konuşuyo
-Naber kerem , nasılsın?
-İyi leyla-hönküren kız- sen?
Naptın ne ettin derken bunların sohbeti bitmiyor.Bende orda soğan s*ki gibi konudan habersiz bir şekilde bekliyom.
En son kerem bakışlarımdan-ben seni buraya kızla aşna fişne yap diye mi getirdim bakışları- anlamış olacakki sevgili Leylacığına sonra görüşürüz diyerek yanıma geldi.Tabi benim atar seviyem şu an maksimum:
-Yuh oğlum ne konuştunuz o kadar?
-Eski okulundan abla yağğğ ne kızıyon ki dedi
Bide üste çıkmaya çalışıyo.Bilmiyor ki şuan atarlı Berfin:on konumunda.
Ben de triplendim "Ben biraz yürüyeceğim gelme sen." diyerek yanından ayrildim
Kulaklıklarımı takıp şarkının kulaklarına dolmasına izin verdim-sanki ben izin vermesen duyamayacagim-.-ne felsefeyatım be-.
Ben böyle yürüyedururken sert bişeye resmen kafa attım.Sinirlenerek neye çarptığıma bakmak için kafamı kaldırdığımda........
evet bi bölümün daha sonuna geldik.Bir sonraki bölümde görüşmek üzere arkadaşlar.
dipnot:okuduktan sonra vote verirseniz sevinirim
yerin yedi kat dibi not:yarin uç yazilim var yeni bolum en geç cuma gelir
Teşekkürler...
