Ben bu şehri seninle sevdim. Seninle anlamlandı bu şehrin her bi karışı. Mesela senden önce vapura bindiğimde normaldi yani ne biliyim hiçbişey hissetmezdim doğal olarak. Ama artık öyle değil çünkü o vapura seninle binmişliğim var benim. Eskiden otobüste sarmaş dolaş gördüğüm çiftlere takılırdı gözüm şimdiyse o gün seninle oturduğumuz başımı omzuna koyup ellerimizi birbirine kenetlediğimiz koltuğa. O bizim okulun dönüş yolunda bi kaldırım varya o kaldırım benim için her gün geçtiğim normal bi yerdi seninle orda sarılmadan önce. Peki ya sürekli önünden geçip gittiğim sahile ne demeli ? İlk buluştuğumuz yer, ilk sarıldığım yer, ilk kokunu içime doya doya olmasa da çektiğim yer. Orası benim en mutlu anım şimdi. O buluştuğumuz okul mesela her gün giderim ben oraya normalde girer ve çıkarım hemen. Şimdi hemen çıkamıyorum ordan. Sen varsın benim için orda bedenen olmasa da ruhen ordasın sen çünkü ben orda seninle vakit geçirdim. Benim her anım, bu şehrin her yanı sensin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREĞİMDEKİ ADAMA
Lãng mạnBir gün tanışıp, ertesi gün çıktığı insana nasıl bu denli aşık olabilir insan demeyin oluyor. Çünkü o öyle bir dokunuyor ki ruhuna ; bir daha ondan başkası dokunsun istemiyorsun ... Çünkü o öyle bir sarıyor ki yaralarını ; bir daha sende yara oluşm...
