9. Back

310 24 8
                                    

//TAEHYUNG POV//

Ik kom de volgende dag weer naar het ziekenhuis. Maar niet voor Hoseok, ik wil Alice weer zien.

"Hey Alice, daar ben ik weer" zeg ik zacht als ik de deur achter me sluit maar het blijft stil.. geen reactie.. Alice is nog steeds niet wakker.

Ik loop naar het bed toe, pak haar hand vast en ga zitten. Het lijkt net alsof ze gewoon slaapt en elk moment weer wakker wordt, dat haar glinsterende groene ogen mij weer aan gaan kijken.

Maar dat doen ze al een week niet meer, ze blijven dicht. De doktoren hebben geen idee wat er aan de hand is met haar, ze slaapt gewoon zeggen ze.

Ik frons en laat mijn vrije hand door haar haar gaan, wrijf zacht met mijn duim over haar wang en zucht. Ze is zo mooi, ze heeft het alleen zelf nooit door.

Terwijl ik haar aan blijf kijken buig ik naar voren en druk zacht mijn neus tegen die van haar, wacht even en geef haar een kus. Maar ik krijg geen kus terug.

Ik hoop telkens dat ze opeens wakker word en me terug zoent ofzo, maar dat is gewoon een sprookje. Ik ga naast het bed zitten en leun met mijn ellebogen op het bed, nog steeds haar hand in de mijne.

Dan opent de deur "Hallo Taehyung, ik wist dat je hier zou zijn" zegt Hoseok vrolijk terwijl hij binnen komt rollen in zijn rolstoel. "Oh?" Zeg ik en hij rolt verder mijn kant op "Ik ken je routine in de ochtend nu wel na 5 jaar hoor" zegt hij lachend.

Hoseok kijkt dan naar Alice "Als jij er niet bent pas ik op haar" ik frons even "Ik heb toch niet veel anders te doen als de bezoekuurtjes voorbij zijn" gaat hij rustig verder en ik voel een hand op mijn been.

"Ze wordt wakker, dat beloof ik je" ik kijk om naar Hoseok en knik "Ja". Het is verder stil en Yoongi komt dan de kamer in "Daar ben je! Ik was geschrokken gek" hij stampt naar Hobi toe en zucht.

Yoongi kijkt even naar Alice en dan naar mij en Hoseok "En?" "Nog niet wakker geworden" Yoongi scheld zacht "Die doktoren horen gewoon hun werk te doen, niet koffie drinken achter de balie! Ik zie die sukkel daar wel staan hoor-"

"Yoongi, we weten het. Maar Alice is een uitzondering oke? Rustig aan" kalmeert Hoseok en ik draai mijn hoofd weer naar mijn vriendin. "Ik vertrouw de doktoren" mompel ik en het blijft stil.

3 dagen later zit ik weer op dezelfde plek, Hoseok aan de andere kant van het bed, Jimin naast me op een stoel. Mijn duim aait over de rug van Alice haar hand, ze is veel afgevallen waardoor je haar aderen meer gaat zien.

Opeens voel ik een tik tegen mijn arm van Jimin "Tae!" Ik kijk naar Jimin en hij wijst naar Alice "Kijk!"

Ze beweegt haar hoofd naar de zijkant, weg van mij en naar heel even stilliggen weer terug. Ik zit meteen rechtop en hou haar hand vast waar ook weer kracht in komt. 

Alice haar ogen openen en ze knippert even "W-wat?" zegt ze zo zacht dat je het bijna niet hoort "Alice" zeg ik blij en ze kijkt me aan. Er is de eerste paar seconden geen uitdrukking van haar gezicht te lezen maar dan kijkt ze me verward aan.

"Alice? Wie is dat?" 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hahaaaa

Hey Vivi's! 

Ik ben terug van een soortvan weggeweest XD

maar

Ik heb 2 een kleine vraagjes voor jullie:

Bij het vorige deel, wat dachten jullie wat er met Alice was gebeurt?

En wat denken jullie dat er nu aan de hand is met haar?

Groetjes van Eyevie ^.^

(Vergeet ook niet te stemmen ;)  )

I can't see you (deel 2)✔ - BTS DUTCH FFWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu