The Bus [one-shot]

This story is inspired from Jersey's and Kevin's monologue audition piece for Minsan Ako si Madonna from the story The Despicable Guy Book 1 by Leng Anne de Chavez aka shirlengtearjerky of wattpad. So, I dedicate this to her. :)

This is my first short story (?) here in wattpad. Enjoy!

---

The Bus

Ilang beses na akong nasaktan sa pag-ibig.

My first girlfriend, Jenny, who also happened to be my first love, died on a car accident.

My second girlfriend, Anna, who also happened to be my best friend, died due to dengue.

My supposedly third girlfriend, Clarisse, died on a plane crash.

And my third girlfriend, Elise, after the day na sinagot niya ako, died on a shooting incident.

Siguro yung iba sa inyo sasabihin na napaka-malas ko naman sa pag-ibig. Kinaya ko pa noong namatay ang supposedly third girlfriend ko. Supposedly, kasi sinabi niya na sasagutin na niya ako after ng tour nila sa Cebu. Pero, unfortunately, she died on a plane crash.

But after my third girlfriend died, nawalan na ako ng gana.

Namatay na kasama niya ang puso ko.

Masama mang gawin pero kinuwestiyon ko ang Diyos kung bakit nangyari lahat ito sa buhay ko. But as what others would say, God always have a better plan for all of us.

Kaya ang ginagawa ko nalang ay ang maghintay. Ngunit wala na talaga. Napagod na ang puso ko magmahal muli. At napagod na rin itong maghintay, na kung sa huli ay mawawala rin pala ang hinihintay.

Simula noong mawala si Elise ay nagfocus nalang ako sa trabaho ko. I can say that I have a very stable job. I'm a supervisor sa isang call center company.

Binaling ko nalang atensyon ko sa trabaho ko. I made a promise to myself na work muna, na I have no time for love, and will never have a time to love again.

It's been 8 months mula ng mamatay si Elise. I can say that there still a portion in my heart that says I still love her. But I know eventually na makakalimutan ko rin siya ng tuluyan, in a sense that she will be just a part of my past, just like the others.

I'm on my way to work. Nasa bus ako ng may biglang tumabing babae sa akin. I can say na sa itsura nito ay isa siyang call center agent.

Siguro, she ages between 19-22. Medyo chubby, pero hindi naman sobra. Parang katamtaman lang ang pangangatawan niya. Maputi. Medyo singkit ang mga mata. May katangusan ang ilong, at mapupula ang mga labi. Kung ibabase ko sa description ko sa kanya, masasabi kong maganda itong katabi ko.

May kakaiba akong naramdaman. Parang tila nabuhay muli ang natutulog kong puso. Corny man sabihin pero ito ang naramramdaman ko. But I decided to ignore it. Baka masyadong matagal lang akong napatitig sa kanya.

Maya-maya ay lumapit na ang kondoktor sa may pwesto namin.

"Kuya, sa Ortigas lang po."

Pareho pa kami ng bababaan.

After niyang magbayad ay napagpasyahan ko nalang umidlip muna. Medyo malayo pa naman yung bababaan namin eh.

After mga 15 minutes ng medyo naalimpungatan ako. Trapik. Yan ang bumungad sa akin. Sana hindi matagal, meron pa naman akong isang oras before my office hours.

"Ahmm, excuse me po, pwede po bang matanong kung anong oras na?" biglang tanong ng babaeng katabi ko.

"Sure! It's 2:58 PM."