-Hyo unnie! Lütfen buraya gelip sahne elbiseme bakar mısın?
O güzel sesiyle yine beni büyülemişti. Odaya girdim ve ona baktım. Derin bir nefes alarak yanına geldim ve ona sarıldım. Kokusunu içine çektim ve konuşmaya başladım.
-Aynı bir prenses gibi olmuşsun Seohyun...
-Sen neden hala giyinmedin? Hadi hazırlan unnie yoksa yetişemeyeceksin. Daha makyaj yapacaklar.
-Tamam, dedim ve odadan çıktım. Ufak bir mücadele vererek elbisemi giydim ve Seo'nun yanına gittim.
-Seohyun had...
O andan beri nefes alamıyorum. Onu o şekilde hayal edemiyordum ama önümde öylece yatıyordu. Sadece ağladım...