Bindim artık tekneme.
Açılıyorum o sonu olmayan koskocaman okyanusta ufacık bir balıkçı teknesi ile.Nereye gittiğimin pek önemi kalmadı zaten artık.Hayallerimi ve seni kara'da bırakıyorum giderken.Yalnızca kendimi alıyorum yanıma birde sen kokan kıyafetlerim var tabi.
Ayrılık hep gidene zordur zaten.Karadan el sallayan insanlar karınca boyutuna gelene kadar izlemek zorundasındır.Salladığın ellerin sahteliğini bilmeme rağmen izlemekten alamamakta var kendimi tabi.Ama şimdi gitme vakti.Vedalar soğuk olur,ne olursun sıkı giyin.Uzağım sana artık.Ağlama gözyaşlarını silemem.Üzülme'de yapamam saçma sapan hareketler güldüremem seni.Anlayacağın uzağım sana,gittikçe uzaklaşıyorum tutmaya kıyamadığım ellerinden.Sen varken hiçbirşeye ihtiyacım yoktu.Çünkü sen herşeyimdin...
Şimdi sen yoksun ve ben gidiyorum ufak bir tekne ile.Alabora olacağımı bile bile gidiyorum hemde.Çok acı değil mi?sonunun ölüm olduğunu bile bile gitmek.Çok acı değil mi?bana ait herşeyi karada bırakıp.Uçsuz bucaksız bir mavinin en derinine inmek.
Artık uzağım.Senden,hayallerimizden çok uzağım.Önümde koskocaman bir yol varken.Yanımda bir sen bile yok.Daha yaşayacağım onca şey varken.Yarın ile ilgili bir planım yok.Bir beklentim kalmadı hayattan.Artık yoruldum.Yoruldum istediğim hiçbirşeyin olmamasından.Yoruldum beni dibe çeken o denizde boğulmamak için çırpınmaktan.Zaten hiçbir sokağı denize çıkmayan bir şehirde her gün,her dakika,her saniye boğuluyorum.Alıştım artık ölmelere.Çok sıradan geliyor bana.
Teknem denizde harekete geçtiğinden beri su alıyor.Artık deniz ile sıfır oldum.Çok az vaktim kaldı batacağım.Ve asıl üzücü nokta kimsenin kurtarma çabası olmaması.Kimim var ki küçücük teknemde.Zaten yanımda olan kimse dolduramıyor içimdeki o boşluğu.Ben insanlara derdimi anlattıkça insanlar kendi dertlerini anlatarak seninkide dertmi diyor.Ben de gülüyorum.Benimkide dertmi diyorum seninki dert ise.Bunların hiçbirinin bir anlam taşıdığını düşünmüyorum artık.Çünkü ben gidiyorum ve artık uzağım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
RomanceBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
