I can't see you (deel 2)✔ - BTS DUTCH FF

10. Vergeten

//ALICE POV//

Ik kijk naar de dokter die naast mijn bed iets op een papiertje schrijft. 1 dag geleden was ik blijkbaar wakker geworden na heel lang slapen, ze denken dat ik voor een groot deel mijn geheugen ben kwijt geraakt.

"We hebben een aantal tests gedaan met Alice. Ze heeft inderdaad geheugenverlies maar dat geldt alleen voor de dingen die ze in haar leven heeft meegemaakt of mensen die ze is tegengekomen" zegt de dokter tegen de jongen die ik gister het eerst zag toen ik wakker werd.

"Ze kan gewoon lezen, rekenen, schrijven. Alles wat ze heeft geleerd kan ze nog prima" gaat de dokter verder "Het zal nog even duren voor haar om haar geheugen weer op gang te krijgen want onthouden is ook een klein probleempje nu"

Dat klopt, ik weet de naam niet meer van de jongen die naast het bed staat tegenover de dokter. Ik weet wel dat hij knap is, hij kijkt me ook bezorgt aan maar wel met iets liefs in zijn ogen. Ik vraag me af waarom hij telkens bij me is.

"Dus ze herkent haar ouders ook niet meer?" Vraagt de jongen en de dokter schudt zijn hoofd "Het spijt me.. alle relaties die ze had moeten weer opnieuw opgebouwd worden"

Niet veel later loopt de dokter de kamer uit en ik kijk rond in de saaie kamer. De jongen zucht en wrijft met zijn hand over zijn voorhoofd en laat het dan door zijn haren heen gaan voordat hij naar mij kijkt.

Onze ogen ontmoeten elkaar en hij lacht zachtjes naar me "Wat denk je nu" ik frons even "Ik weet niks meer. Ik moet weer opnieuw beginnen, maar hoe?" Ik voel opeens tranen in mijn ogen prikken en de jongen gaat zitten op een stoel.

"Daar kan je niks aan doen oke? Ik ben Taehyung, weet je dat nog van gisteren?" Oja! Zo heette hij dus. "Wat wil je allemaal weten?" Vraagt hij en ik denk even na "Ehm... wat doe je voor een werk?"

Taehyung vertelt dat hij zingt en danst met een groep jongens en dat hij in een serie heeft gespeeld. "Oh dat is cool! Kan je iets laten zien?" "Dansen?" Ik knik.
Hij staat op en lacht wat verlegen als hij voor mijn voeteneind gaat staan, klaar om te dansen.

Taehyung danst en ik kan mijn ogen niet van hem af houden. Die bewegingen die hij maakt, zijn gezicht en af en toe die tong die over zijn onderlip glijdt. "Wauw!" Zeg ik blij en klap in mijn handen als hij klaar is "Dat is leuk!" Taehyung lacht weer verlegen.

"Kan je dan ook iets zingen?" Hij kijkt me aan en knikt "J-ja.. wat wil je dat ik zing?" Ik blijf even stil en dan slaat hij een hand voor zijn hoofd. Ik ken helemaal geen liedjes meer.

"Sorry, dat was stom van me" zegt hij maar ik begin te lachen "Het geeft niks" Taehyung kijkt me wat verbaast aan "Wat is er?" "Niks, ik vind dit leuk! Zing maar een van je eigen favoriete liedjes"

Hij lacht ook even, zijn ogen veranderen in streepjes en er komt een schattig lachje uit zijn mond. "Oke ehm.. een eigen liedje" mompelt hij en begint na een paar seconden stilte te zingen. 

Taehyung heeft een hele aparte stem, toen hij praatte had hij een mooie lage stem maar nu hij is gaan zingen word hij wat hoger, maar hij houdt het zachte in zich.

"just hold me, hold me a little

don't say anything and please just run to me
with a heart that's nothing but lonely and anxious
I'm waiting for you like this
I love you, I love you
in the long silence, a sound comes, screaming
from my foolish and weak heart"

Hij kijkt me niet aan in het begin maar bij de zin "I love you" kijkt hij wel even naar me en dan weer naar de muur toe. Het was zo gevoelig, het raakte me, hij zong het op zo'n manier dat het leek dat hij het echt tegen mij had.

"Hoe heet het?" vraag ik als hij klaar is en hij kijkt op "Hug me, ik heb het samen met iemand geschreven. Hij zit ook in die groep waar ik in zit". Taehyung ziet er opeens heel breekbaar uit, hij durft me bijna niet aan te kijken maar wilt het wel lijkt net, ik begrijp het niet.

Ik twijfel even maar doe mijn armen naar voren richting Taehyung "Hug me" hij fronst "Wat?" "Ik wil je een knuffel geven, het was een heel mooi liedje" hij lacht en zet 2 stappen naar me toe.

Hij is nu dichtbij genoeg om me een knuffel te geven en ik ga iets rechtop zitten om bij hem te komen. Taehyung buigt naar me toe en we geven een knuffel. Het voelt op een of andere manier heel vertrouwt bij hem, ik hoop dat hij morgen weer komt.