Çam renkli kedi

Kayboluş•~•Part 1

 

Çam:

Uykumdan kuyruğumun çekilmesiyle uyandım."AA, Kum!"bağırdım tepemde dikilmiş ve kıskıs gülen kum renkli kediye. Kum benim gıcık kızkardeşimdi. "Hiç komik değil. Kuyruğumu koparıcaktın" ona sitem ettim."

"Abartma sende uyansaydın çekmeme gerek kalmazdı" kum gıcık bi şekilde karşılık verdi. " Ayrıca Kaptan Ateş bizi sabah devriyesine yerleştirdi." Diye de ekledi.

Kalkıp silkelendim. Tüylerime yapışmış kurumuş yosunlar yere düştü. Anlaşılan Çubuk çıraklardan biri yine görevinden kaçmış. Gerindikten sonra Kum'a döndüm. "Çubuk yine yosunları değiştirmemiş." Diye şikayet ettim. " Kolaysa sen ona hatırlat her gün " kum homurdanarak cevap verdi.

Kumla yavaşça minik inin otlarla kapatılmış girişine geldik. "Yaprak, Çam'ın sabah ilacı için geldik" kum içeri doğru seslendi. Dün ormanda koşarken bi ağaca çarpınca patimi incitmiştim ve hala ağrıyordu o yüzden birkaç gün avlanmam yasaklanmıştı Yaprak tarafından. Bi süre sonra girişte beyaz tüyleri kahverengi sarı benekli bir kedi belirdi.

"Çam sonunda bende ilacını hazırlıyodum. Gel içeri." Dedi. Tam Kum da içeri girmek için yönelmişken. "Kum sen dışarda bekliyorsun son gelişinde ne yaptığını unuttum sanma" Yaprak bağırdı içerden. Kumsa aptal tırtıklı tohumlar hakkında bişiler mırıldanıyordu.

[küçük bir not bu kitapta bazı otların etkileri ve adları uydurulmuştur]

İçeriye adımımı atınca hekimhanenin tanıdık kokusu etrafımı sardı. Yaprak ilerde yerdeki minik bir oyukta ot karıştırıyordu. "Çam gelde şunu patine süreyim."O sırada otların hışırdayan sesi duyuldu ve içeriye koyu gri tüylü kabilenin yaşlı kedisi olan Rüzgar girdi. "Ağrı azaltan otlar sağ alttaki oyukta" Yaprak Rüzgara söyledi. Rüzgar başını salladı ve iki meşe yaprağı alıp gitti.

"Tamam şimdi patini uzat"