Dedem çok zayıftı benim ben diyim 38 siz anlayın 40 dahası yoktu . ve inadına keçi bile dayanamazdı . O denli inat ve huysuzdu .
Geceydi amcamlardan dönecektik.Babaannem dedeme ;
"Araba kullanma geceleyin öldürücen mi bizi "
Diye kızmıştı . Anlam verememiştim . dedemin gece körü olduğunu bilmiyordum tabi .
Dedem ;
" Bir şey olmaz be hanım hiç mi kullanmadık " Diyince
babannemin söylenmeleriyle arabaya binmiştik . Gece çok geç bir vakitti ve yol tenhaydı. Dedem önündeki traktörü görememişti bile . O arabaya binmemiz kesinlikle hataydı.
Ve kaza yaptık. traktöre vurmuş ezik arabanın icinde kalmıştık ve üzerimize devasa trafik lambaları düşmüştü . Dedem zayıflıktan kurtarmıştı . öyle bir basmıştıki frene ayağında pedal izleri çıkmıştı . Benimse karnıma cam girmiş , kolum ve bacağım kırılmıştı .
Peki ya annem ? annem bildiğim babaannem . İkinci kez anne yokluğuna yani şefkat yoksunluğunamı dayanacaktım. Hayır olamaz bu olmamalıydı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
şefkat yoksunu
ChickLitKız çocukları anneleri şefkat göstermediği , babaları başlarını okşamadığı zaman büyümek zorunda kalırlar ve ardından yanlış insanlarda doğru aşklar . Her aşkın ardında kalanlarsa yitirilmiş hayatlar , ölmüş ruhlar, hiçleşmiş duygular... en acıs...
