In The Shadow of Love II

Bölüm 15

Donuk bir yüz ifadesi ile bana bakıyordu. Şaşkınlıktan ağzım bir karış açık kalmıştı. Sonunda o gülümsemeye başladı.

-"Selam."

-"Sait? Sen misin?"

Uzun bir palto giymişti. İçindeki pahalı kazağını, pantolonunu ve ayakkabılarını inceledim. Ülkesindekinden çok farklı giyinmişti. Saçlarını biraz uzatmıştı. Elinde valizleri ile bekliyordu.

-"Evet benim. Sizin burada misafirler böyle mi karşılanır? İçeri kabul etmiyor musun beni yoksa?"

-"Ah, hayır. Geç lütfen. Hoş geldin."

Çantalarını geçirmesine yardım ettim. Valizleri direkt ona vereceğim odaya götürdüm. Salona geldiğimde hâlâ ayakta bekliyordu.

-"Otur lütfen."

Beraber oturduk. Bir süre sustuk. Ben hâlâ inanamıyordum. O burada, karşımda oturuyordu. Başı yerdeydi. Sonra gülümseyerek bana baktı.

-"Nasılsın, Marcelo?"

-"İyiyim. Ya sen?"

-"İyiyim ama sen iyi görünmüyorsun. Hasta mısın?"

Nasıl bilmişti?

-"Yok iyiyim." Bir süre sessizlik oldu. Sonra sordum. "Sahra nasıl?"

-"O da iyi."

-"Sevindim."

Kalkıp ona kahve yapmaya gittim. Bu sırada kapı çaldı. Ben gidip açamadan Sait kapıyı açtı.

-"Sa... S-Sait?!" Leo acayip derecede şaşkın aval aval bakıyordu.

-"Hoş geldin Leo" dedim.

-"Sait?" dedi soru sorarcasına onu işaret ederek.

-"Evet" dedim. "Sait."

-"Ah, ben o zaman, şey Lenalie' ye uğrayayım. Sonra sana gelirim. Haydi baaaay"

Leo arkasını döndüğü gibi, sersem sersem yürüyerek gitti. Biz de kapıyı kapattık ve salona geçtik.

-"Leonardo ev arkadaşın değil, değil mi?"

-"Hayır, değil. Bu akşam beni ziyarete gelecekti. Tabi bir de kız arkadaşını. Kız arkadaşı alt katta oturuyor."

-"Ha, yani sana karşı bir his beslemiyor."

-"Ne? Bu da ne şimdi?"

-"Hiç." Sait gülümseyerek kahvesinden içti. Ona sormak istediğim şeyler vardı ama nasıl soracağımı bilmiyordum.

-"Hey Sait."

-"Hm?"

-"Şey... Sen o günden sonra Lincoln'a rastladın mı?"

-"Evet. Yanında eşiyle rastladım."

Hiç bir şey söylemedim. O hayatına devam ediyordu demek. Bense sürünüyordum.

-"Ufaklık"

-"He?" Bakışlarımı Sait' e çevirdim. Neden bana öyle seslenmişti ki şimdi?!

-"Sana neden ufaklık dedi?"

-"O hep öyle derdi. Ben ufakmışım."

-"Öylesin." Sait bana tatlı bir gülümsemeyle bakıyordu. Ben de ona gülümsedim.

-"Ne işin var burada Sait?"

-"Seni görmeye geldim."

-"Ben döneli çok olmadı."