İKİNCİ DEFA

3.BÖLÜM

Bugün çok yorulmuşsan
Her yerde arayıp
Yine de bulamamışsan
O seni unutmuş
Sen unutamamışsan
Kalbinin kuşu uçmuş
Sen tutamamışsan

                   💖Sil Baştan💖
'Bu bir hayal olsun'
Ciddimiyiz bu ciddi anlamda Aras'ın arkadaşı Bulut 'muydu neden ya neden kimyacı dan azar işitmemi sağlayan egolu neden yani neden anlamıyorum. Neyse sorun o değildi ben uzun suredir ayakta bir kaş kalkmış sol gozüm hafifçe kısılmış Bulut' un yuzunden bakıyordum. Dışardan goren biri bu kızın aklında ne fitne fesat dönüyordur der. Yani en azından ben oyle derdim. Aras'ın yanıma gelim belimden beni kendine çekerek beni kendinime getirdi ben sarsılmış ve şaşırmış bir şekilde Aras'a bakıyorum. Neden çünkü hala şoktayım neden? Çünkü Bulut'a Aras arkadaşmış. Peki Bulut'un yanındaki kız kimdi?. Aklımda bunun gibi birçok soru ile Aras'ın konuşmasını bekliyordum. Aras benı Bulut 'ların yanına belimden hafifçe ittirerek götürmüş ve sorun başlamıştı. Ekini Bulut' a doğru uzatarak "Laracım Bulut çocukluğumuzdan beri abi kardeş gibiyiz, Bulut Lara hayatımın gerçeği ve herşeyi" Bulut ayağa kalkarak elinibana doğru uzattı uzattığı elini bende sıktım 'memnun oldum' dedi. Canım ya ama ben hiç memnun olmadım onu nabcaz kimyacıdan azar işittim be senin yüzünden. Salak bulut aptal bulut. Dişlerimlr sinirden dudaklarımı yolarken.Aras ve Bulut hararetli bir sohbete dalmıştı bense her zaman olduğu gibi ısınamamıştım Bulut'a ben hiç bir zaman yeni tanıştığım bir İnsana ısınamaz zaman geçtikçe onun huylarını ozelliklerini ve farklı durumlarda aldığı kişiliği oğrenir ondan sonra ona ısınırdım yada hiç ısınmazdım "Lara'da koyu beşiktaşlıdır "  Aras'ın söylediği cumleyle onlara doğru dondum. Koyu bir Beşiktaşlıyım doğru maçlarını kaçırmaz çoğu zaman da maçlarına bizzat gider tribünde bağırarak destek verirdim. Aras ise Galatasaraylıydı ama benimle Beşiktaş maçlarına gelir maçları beraber izlerdik. Bazen iki takımın rakip olduğu maçlarda kendi takımımızı savunur sonra kavga eder iki dakika sonra ise barışır maçı izlerdik. Boyleyiz nabcaz işte 'evet beşiktaşlıyım da sendemi beşiktaşlısın Bulut' sorduğum soru ile bana cevap vermek için ağzını hafifçe araladı sonra geri kapattı benim yüzüme tek kaşı havada baktı bir şey hatırlamak istercesine. Galiba hatırlayamadı ve ağzını tekrar aralayıp 'evet' dedi bende ona hafifçe gülümseyip onume döndüm. Birkaç dakika sonra benim telefonum çalmaya başladı. Telefonumu çıkarıp arayana baktım abim olduğunu görünce ayağa kalktım ve 'müsaadenizle' deyip bahçeye doğru çıktım 'efendim abicim' 
'Lara kuzum neredesin?'
'Aras' tayım abi arkadaşlarla oturuyoruz sen'
'tamam kuzum eve geçince bana haber ver'
'tamam abi de neden?'
'yarın yanına geleceğim konuşuruz tamammı?'
'tamam abi görüşürüz ozaman'
'tamam kuzum görüşürüz'
    
     Telefonu kapatıp içeri geçtim aras sorar gözlerle bana bakmaya başlayınca 'abim' diye yanıtladım. Aras kafa sallayıp onune döndü. 'hadi yemeğe geçelim.' dedim ve ayaklandım ardımdan Aras Bulut ve Tuğçe yanı Bulut'un sevgilisi. Buda gıcık yani ne hikmetse kendini ulaşılmaz sanıyor tamam fiziğin tuzun fln güzel ama yani burnun arşa değiyor mubarek.

🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾

Yemekler yenmiş ortalık toplanmıştı biz hala oturuyoruz. Tuğçe telefonuyla oynuyor ben onume bakıyorum surekli Aras ve Bulut hala konuşuyorlar öğrendiğim kadarıyla Bulut bir haftalığına gelmiş yani okula bir haftalığına misafir oğrenci tarzında gelecek ve eğitiminden geri kalmayacakmış ailesi eğitimi konusunda sürekli arkasında ve bu konuda çok titizlermiş ayrıca Bulut gelecekte şirketlerinin başına geçeceğinden babası şimdiden onu toplantılarda bulunduruyor ve bazı ihaleleri ona bırakıyormuş. Yani bir ihale için burada diyebiliriz. Ailesi Ankara'da yaşıyormuş ama Bulut'u buraya yollamak gibi bir niyetleri olduğundan dolayı Bulut bir hafta burayı deniycek ve kararını verecekmiş. Bu arada Bulut beni tanımadı. Fazla etrafına bakmamıştı zaten bende soylemedim aynı sınıfta olduğumuzu soylemeyi de düşünmüyorum okulda görür artık. Bulut ayaklanınca bizde ayağa kalktık Bulut ve Tuğçe el ele önümüzde ben ve Aras ta karşılarında vedalaşıyoruz. Aras ve ben onlara bahçe kapısına kadar eşlik ederken Aras ve Tuğçe bahçe kapısının hemen sağ tarafında konuşuyorlar bizde onlara nazaran daha sol tarafta  duruyoruz Bulut bana yaklaşıp ağzını kulağımın yanına kadar getirdi "tanıdım seni" dedi Bulut beni tanıdım olamaz olmamalı olmasın. Sıcak nefesi hala kulağımı okşarken ben ondan bir adım uzaklaşıp şaşkın gözlerle baktım aras hala o kızla konuşuyordu. Bulut yerinde sabit duruyor bana anlamlandıramadığım bir şekilde bakıyor. Gözlerinin içinde sevgi yok öfke yok hiçbir duygu yok sadece bakıyor sadece boş boş bakıyor. Aras bize dönünce biraz olsun rahatladım gerilmemiştim aslında sadece tedirgin oldum. Aras bize yürüdü Bulutla yarın görüşmek üzere vedalaştı. Bu arada Bulut benden bir yaş büyükmüş ve bir sene geç yazıldığı için şuan on birinci sınıf. Bulut ve Tuğçe arabaya binip giderken ben de abimi aradım eve geçeceğimi haber vermem gerekiyordu. "Efendim meleğim" 'abicim ben eve geçeceğim şimdi haberin olsun'  "kuzum bana gelsen bende kalsan bu gün olurmu? Hem abi kardeş hasret gideririz ne dersin? Abimin sesi nedensizce tedirgin ve ciddi çıkıyordu 'tamam abi geliyorum o zaman' " tamam ben gelip alim seni "  'yok abi Aras bırakacak beni' " tamam ben seni bekliyorum"  'tamam abim görüşürüz''. Aras arabayı alıp gelmişti   hemen arabaya binip kemerini taktım Aras'ta arabayı çalıştırdı şuan  sessizce yola çıktık aras benim evime doğru giderken 'abime gideceğim beni çağırdı' sadece bu cumleyle soyledim zaten bu cümlede bizim bu araba içerisindeki son cümlemiz oldu abimin evinin onunde Aras arabayı durdurdu benimle birlikte arabadan indi yanıma geldi. Anlımdan öptü sonrada "yarın görüşürüz bir tanem" bende gülerek ve ona sarılarak karşılık verdim. Sonra o arabaya bindi ve bana kafasıyla işaret verdi içeri girmem için. El sallayıp bahçeden içeri girdim abimin büyük çelik beyaz kapısını çaldım kapıyı abimin evinde yatılı olarak kalan Berin teyze açtı "hoş geldin kızım"
"hoş buldum beroaşkım"
"geç içeri deli kız geç"
Berin teyzem içeriye geçmem için kapıyı biraz daha açtı koşarak salona girdim abim büyük ihtimalle oradaydı salona koşarak girmemle abimin ayağa kalkıp kollarını açması bir oldu. Koşarak abime sarıldım oda beni havaya kaldırdı ayaklarım yere basmadı beni döndürmeye başladı kocaman salonun ortasında gecenin bir yarısında kahkaha atarak sarılıyorduk birden  bir flaş göründü odanın bir lambası yanıyordu ve şuan ortam olduğundan daha loş bir biçimde ve odada flaşı patladığı fazlasıyla belli oluyordu. Abim durup flaşı patladığı yöne kafasını çevirdi ancak hala flaş ardı ardına patlıyordu. Bende kafamı çevirip oraya baktım. Şok içinde kala kaldım. Abim de aynı şekildeydı. Abim ben düşmeyelim diye beni yavaşça yere indirdi ancak hala biz şok içindeydik. O buradaydı o her şeye rağmen buradaydı.Hatice teyzemin oğlu hatıce teyzeyi kaybettiğimizden beri onu görmemiştim. İlk şoktan çıkan abimdi hemen gidip sarıldılar. Birbirlerine ancak ben ona kırgındım. Abimle ayrıldıktan sonra bana bakmaya başladı. Ağzımdan tek şu kelimeler çıktı

"Ediz  geldin..."
"Lara geldim..."