Zaman makinası

BİR KAR TANESİ

Üstünden haftalar geçmesine rağmen birbirlerini aramadılar.Bal yeni bir düzen kurmuş,işten eve evden işe.Hergün iş çıkışı düzenli olarak annesini görmeye gidiyor,üvey babası evdeyse kapıdan hal hatır soruyor ve dönüyordu.
Bir gün saat akşam 18.00,etraf soğuk,sokak lambaları patlamış.Dışarısı zifiri karanlık.
Mağazanın da elektriklerden kaynaklanan sıkıntı nedeniyle ışıkları yok haliyle.Bal,      mum yakmış masanın üstüne koymuş,elinde bir kitap.telefonundan çalan keman sesi..

Kapının üstündeki çanın ses çıkarmasıyla biri girdi içeri,kapının kapanmasıyla Bal kalktı.Gelen Gülen Göz'dü.Masaya doğru yaklaştı.
Mum ışığının yüzüne vurmasıyla silüeti göründü işte.
'Merhaba'dedi.
'Merhaba?'
'Şeyy..'
Kısa bi sessizlik.Dışarıdan gelen rüzgar sesi,mumun yanarken azalıp yüksekelen ateşin ahengiyle birleşip silüetlerini  ortaya koyuyordu.Bal'ın yüzü ateş gibi,ellerini birbirine kenetlemiş Gülen Göz'ün ağzından dökülecek kelimeleri bekliyordu.
'Benn,ben bi kaç gündür gelmek istedim aslında ama gelemedim.Çok düşündüm ve..

Ve seni çok özledim..

İnsan,insan nasıl bir varlıktı sahiden?
Birine güvenmek,onu hayatına almak ve kolayca çıkarmak nasıl bi duyguydu.
Aşık olmak.Aşık olmak neydi peki? Akıl kârı değildi harbiden.Bu da delirmek değil miydi işin aslına bakarsan?

Kısa bir iç çekiş ve ardından uzun bi sarılışla başlamıştı Bal,Gülen Göz'e fısıldarken ağzından dökülen bir kaç kelimeyi..

'''''Bende,ben de özledim seni'''''

Belki gece yarısını geçiyordu saat,belki sabaha yakın.Mum yanıp bitmek üzere,etraftaki zifiri yerini güneşe terk etmek üzereydi.
Gülen Göz günlerdir neler yaptığını anlatıyor,nasıl bi duygu olduğunu açıkmaya çalışıyor,bi nevi pişman olduğunu yaşadıklarıyla destekliyordu belki de.Bal onu dinliyor dinlerken kimi zaman gözleri doluyor kimi zaman buğulu bir gülümsemeye bırakıyordu yerini.Muzip bi gülümseme..

Sabah olmus etraf aydınlanmış dükkanı beraber kapatıp ayrılmışlardı durakta.
Yol boyunca düşünüp durmuş ve bir kere daha deneme kararı almıştı Bal.Çünkü seviyordu.Evet Gülen Göz'ü seviyordu.Yine bi sokak geride inmiş,yol boyunca yürümüştü.Sokaklar bomboş bakkal Rüstem amca içeriden el sallıyordu.Donan ellerini cebinden çıkarıp el salladı Bal'da ona.
Hava buz ama Efsun abla hala cam da her zamanki gibi..
İşte sonunda ev.Üstünü bile çıkarmadan attı kendini yatağa.Sevincini içine sığdıramıyordu.
Kalkıp bi kahvaltı hazırladı,yedikten sonra toparladı ve kahvesini alıp pencere kenarına geçti.
Bugün işe gitmeyecekti.
Kahve bardağını ahşap masaya bıraktı ve banyoya doğru ilerledi.
Sıcak suyu açtı ve kıyafetlerini çıkarıp duşa girdi.
Neredeyse yarım saattir hiç birşey yapmadan akan suyun altında durdu.Sonra havluya sarınıp çıktı.
********************************************
Herşeyin üstünden 4 yıl geçmişti.Bal ve Gülen Göz hala birlikteydiler.İki günde bir görüşüyorlar,eve geçince telefondan konuşmaya devam ediyorlardı.Hatta bazı akşamlar Gülen Göz çatkapı süpriz yapıyor elinde papatyalarla Bal'a geliyordu.

Bir akşam Bal elinde bir kitap,bir kahve fincanı yine telefonda bir Kenan müziği ışıkları söndürmüş bi mum yakmış pencere kenarında kitapla bütünleşmişti.Derken kapı çalındı.Kitabı kırmızı koktuğun başına bırakıp bi hızla kapıya yöneldi.Ama kimse yoktu.Yerde bir demet papatya içinde bir not.

'AŞAĞIDAYIM SEVGİLİM..'

Bal sevinçten üstüne birşey almamış kapıyı çektiği gibi aşağıya inmişti.Bir koşu sarılmış,birden alnına düşen su damlasıyla geri çekilmişti.
'KAR TANESİİİİİİİ!'
'Ah kar yağıyor Gülen Göz !'
Gülen göz etrafı saran kar tanelerinin arasında deli gibi oynaya Bal'a bakakalmıstı.Bian duraksayan Bal
'Ne? Ne oldu ' diyip gülümsedi.
Yanına kadar gelip diz çökmüştü Gülen Göz'
Elini cebine atmış kırmızı bir kutunun içindeki tek taşı uzatmıştı Bal'a.
Ellerinde karlar,gözleri dolmuş,üşümeyi bile unutmuş heyecandan ne diyeceğini şaşırmıştı Bal.
'BENİMLE EVLENİR MİSİN ?'
Gözlerinden damlayan yaşlar boynundan göğsüne uzanmış,tirtir titreyen vücudunu dizginlemeye çalışırken yenik düşmüş oturuvermişti Gülen Gözün yanına o da.
Sesi titrek
'Ahhhh,evett,evet!!!