Boek is voltooid! (Moet nog wel een x herschreven worden, ik weet het)
Tamara, een meisje wat denkt een normaal leven te leiden. Vrienden, school, huiswerk, dat soort dingen.
Maar als haar ouders opeens beslissen dat ze naar een kostschool moet, ba...
*blurb blurb blurb* het putje van het bad zuigt al het water op. Ik droog mezelf af en kijk wat voor spulletjes ze hier hebben liggen. Altijd interessant weet je. Oeh ze hebben make-up. Nicee, maar ga je eerst aankleden voordat je wat op doet he. Jaja. Ik bekijk de kamer van Storm, Joël en mij. Als ik rond kijk ligt er een rood kleding stuk op mijn lekkere waterbed. Oh het is een jurk. 'Moeten we die jurken aan doen?' Vraag ik aan niemand in het bijzonder. 'Denk het.' Zegt Joël die uit een andere badkamer komt lopen. Ik neem de jurk mee en de schoenen die ik niet zag vanaf waar ik net stond. Die stonden namelijk achter het bed. Ik ga terug naar mijn badkamer en ik trek alles aan. Ten slot die ik mijn haar nog in een beetje een messy knot, maar het staat wel mooi. Ik bekijk welke make-up ze hier hebben maar ik hou het simpel. Gewoon wat mascara, een beetje lippenstift. En wat concealer. Ik heb een beetje wallen van die aantal nachten slecht slapen. Ik wacht op de meiden in de kamer.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Jurk Tamara.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Jurk Storm.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Jurk Ariël.
'Wouw jullie zien er echt prachtig uit.' Zeggen we tegelijkertijd. We lachen tot er op de deur word geklopt. 'Kom maar binnen hoor!' Schreeuwt Storm ofcourse. Een man in zwart pak komt binnen lopen. Zal wel een bediende zijn denk ik. 'Uewe majesteit verwacht jullie in de eetzaal.' Zegt hij met een schorrige stem. 'Wacht even meneer.' Zeg ik snel als hij de deur dicht wilt doen. Ik loop naar mijn tas en haal een keel snoepje eruit. Ik geef hem aan de man. 'Hier, dan heeft u misschien minder last van uw stem.' 'Oh dat hoeft niet hoor.' Zegt hij beleefd. 'Nee neem maar aan. Het is goed.' Zeg ik dan weer. Waarschijnlijk worden alle bediende hier gezien als minderwaardig enzo. Dat vind ik altijd echt wel sneu moet ik zeggen. We zijn allemaal mensen en dus gelijkwaardig toch?? 'Dankuwel mevrouw.' Zegt de man. 'Je mag me Tamara noemen hoor.' Glimlach ik lief. 'Maar laten we maar snel naar de eetzaal gaan vind u niet?' Zeg ik om voordat we afwijken van het onderwerp. 'Oh ja ja inderdaad. Volgt u mij maar dames.' De man gaat ons voor en leid ons door alle gangen heen. 'Wat is uw naam eigenlijk meneer?' Vraagt Ariël aan meneer Schor. 'Noem me maar zoals u wilt.' Zegt hij. 'Dan heet u vanaf nu meneer Schor. Of meneer S.' Stel ik vast. Hij kan een klein lachje niet onderdrukken. 'Ja leuk toch?' Lach ik mee. We komen bij grote goude deuren aan. Schor opent de deuren echt heel soepeltjes. Die deuren lijken me juist vet zwaar. Ik kijk de zaal rond. Er staat echt een allemachtig lange tafel stamp vol met lekker eten. Omssss ik moet er bijna van kwijlen. Mijn mond staat in ieder geval open. Er word mij een stoel aangewezen en ik ga zitten. Dan pas merk ik dat er een jongen tegenover me zit. Hij ruikt naar aardbeien en boeken. Ja boeken heel raar. *slik.* Lol, ik geef je geen ongelijk. Hij ziet er goed uit. Is dit toevallig onze mate ofzo. ....... Hallo Daisy? Ik denk dat dat een ja is. Zou goed kunnen. Ik zal nog zoeken of we überhaupt een mate hebben. Het is niet logisch dat hij onze mate is want zijn ouders zijn geen weerwolven. Hoe weet je dat? Als ze zo hoog staan zouden ze een eigen roedel hebben en niet koning en koningin van mensen zijn.... Denk ik. Haha okeey. 'Sorry voor mijn zoon Blake, zijn vriendin heeft perongeluk haar eigen parfum over hem heen gespoten waardoor hij nu.. euhm ja. Vrouwelijk ruikt om het zo te zeggen.' Excuseert Karel zich. 'Oh Blake en Victoria, dit is de professor waar ik jullie over vertelde Marijn van Sterren. En dan zijn leerlingen neem ik aan, Tamara, Storm, Ariël, Joël en Valery toch?' 'Ja dat heeft u goed.' Antwoord Joël. 'Sorry dat ik onderbreek maar mogen we beginnen met eten?' Antwoord ik een beetje onbeleefd. Tja ik heb honger. 'Haha tuurlijk, begin maar.' Zegt Blake. Oms zijn stem is echt zo sexy. Daisy stuurt me een emoji. Daisy: //😍\\ Ik besluit om wat terug te sturen. Tamara: //🙄😏\\ Geweldig dit. Ik pak aardbeien en stokbrood. En natuurlijk wat vlees en beleg voor op mijn stokbroodjes.
Tijdens het eten voel ik een blik om me rusten. Ik kijk naast me of Storm mij misschien aankijkt maar nee. BLAKE BLAKE BLAKE. Volgens mij is het wel duidelijk Dais. Urgh. Ik neem niet eens de moeite om te kijken of hij naar mij kijkt. Ik val gewoon nog een keer aan op het eten. Het is te lekker :3
_________ Ja ikr beetje een raar hoofdstuk, maar zoals ik al zei ik weet niet echt wat ik ermee moet. Dus jah.
