DÜŞMANIN KARDEŞİ

33. Bölüm : #Hayır kıskanmadım!#

İyi okumalar...

Yorulduğum için oturmak için barmenin oradaki koltuğa oturduk. Aşırı derecede yorulmuştum ve sarhoş olduğumu hissediyordum. Berk bana bakıp gülümsedi ve üzerime doğru eğildi. Bu ne yapıyordu böyle oyunu baya abartmıştı. Dudaklarımıza santimler kalmıştı.

Öpmeyecek beni değil mi?

Duyduğum kırılma sesiyle gözlerimi açtıp berk yerde yatıyordu çenesini tutarak. Sonunda Ateş bey gelmişti.

"Ate.." diyecektim ama karşımdaki ateş değil abim di. Hay böyle şansıma ya.

"Abi!"dedim titrek sesle. Abim elindeki kanı silerek bana çevirdi kafasını.

"Bu adam kim?" dedi sert sesle.

"Berk arkadaşım. " dedim tatlı tatlı. Abimin tek kaşı havalandı.

"Sen arkadaşlarınla bu kadar samimisin?" dedi. Hadi ne cevap vereceğim ben. 'Abicim ben kendimi Ateşe ayarlamaya çalışıyorum o sadece bir aracı mı?' diyeceğim. Of ya!

Beni kolumdan tutup dışarıya doğru sürükledi. Ateşe baktığımda yüzünde zafer kazanmışcasına bir ifade vardı. Ateş abimi çağırmış olamaz di mi ama? Yok kesinlikle olamaz!
Arkaya doğru baktığımda hande kuzenini yerden kaldırıyordu. Çocuğa da yazık oldu.

Arabanın kapısını sertçe açıp içeriye attı beni evet kesinlikle attı beni. Kendiside hızla koltuğa geçip bana kısa bir bakış atıp arabayı çalıştırdı.
Bir süre sonra sahil kenarında durmuştuk.

Bana tekrar kısa bir bakış atıp denize doğru baktı.

"Onla ne konuştunuz?" gözlerini denizden ayırmadan.

"Kimle?" dedim kimle ne konuşmuştum ben anlamamıştım.

"Mehmet Dinçerle" dediğinde babamdan bahsettiğini anladım.

"Babamla yani." dedim. Kafasını bana çevirip.

"Her neyse ne konuştunuz?"dedi ve tekrar gözlerini denize çevirdi.

"Hiç birşey konuşmadık."dediğimde kaşlarını çattı.

"Ne demek birşey konuşmadık."

"Şöyle ben çocuğunu öğrenince konuşmadan evi terk ettim. " dedim yüzüne bakarak çocuğu öğrenmesini nasıl karşılayacak diye ama yüzünde bir mimik bile oynamadı bu demek oluyordu ki çocuğu olduğunu biliyordu.

"Biliyordun zaten. " dedim sinirli bir sesle.

"Kendin öğrenmeliydin. O yüzden söylemedim." dedi sakin sesle.

"Sen zaten bana hiçbirşey söylemiyorsunki." dedim bu sefer ben ona bakmayarak. Bana döndüğünü hissettim.

"Bazı şeyleri bilmemelisin Rüya. " dedi sakin sesle.

"Ben onu çok özledim." dedim zaten sarhoş olmuştum ve şuan aşırı duygusaldım. Beni kendine çekip sarıldı.

"Biliyorum ama ben senin yanındayım ve asla seni terk etmem. " dedi beni sıkıca sararak. Ne zamandır abime sarilmadigim için bende sıkıca sarıldım ona. Babam olmayabilirdi ama benim bir abim vardı.

***
Sabah kötü bir baş ağrısıyla gözlerimi açtım. O kadar çok içmemeliydim. Yavaşça yataktan kalktım ve banyoya girdim. Ben anca duşla kendime gelebilirdim.

Banyodan çıkıp üzerimi giyip aşağıya indim abim koltukta oturmuş televizyon seyrediyordu. Yanına gidip bende koltuğun diğer tarafına attım kendimi.abim Bana doğru döndü.
"İyi misin?" diye sordu. Yavaşça kafamı salladım. Televizyona doğru döndüm haber izliyordu.