Prologue

45 9 13
                                    

"Inhale, exhale..."

Muling sabi ni Mama at sabay kaming nagbuga ng hininga. Pangatlong beses na namin itong ginawa ngayong araw na ito. Makailang beses ko na ding binalikan ang nakaraan ng hindi ko sinasadya, muntik ko na namang lakaran ang panahon na maaring magpabago sa kasalukuyan kung nagkataon.

"Anak, makinig ka kay Mama." tumingin ako dito, at nababakas sa mga mata nito ang pag-aalala, takot at awa. Mahigpit nitong hawak ang mga kamay ko.

Sa musmos kong edad 'e hindi ko pa lubos na maintindihan ang lahat, ang pagtatago sa'kin ni Mama, ang hindi pagsabe sa iba ng kakayahan ko. Ano bang mali sa ginagawa ko? Hindi ba tama na gamitin ang kakayahan na meron ako?

"Hindi ka katulad ng mga karaniwang bata. May kakayahan kang higit pa sa isang--"

"Edi, hindi po ako normal. Alien po ba ako?" balik na tanong ko kay Mama, na mukhang nahihirapan na ding ipaliwanag sa akin ang sitwasyon namin.

"Hindi. Hindi anak, Tao tayo. Tao ka, kaya lang... Mas espesyal nga lang, dahil may taglay kang kakayahan na wala ang mga normal na tao. Pero hindi ibig sabihin 'nun e hindi kana tao." Mahinahong sabi ni Mama habang pinapasadahan nito ng marahang haplos ang hanggang balikat kong buhok.

"Anak," muling tawag nito

"Mangako ka kay Mama." muli akong tumingin dito, at matiim na naghihintay sa kanyang sasabihin. Sa edad kong nuwebe anyos, hindi ko pa naiintindihan lahat ng nangyayari. Mga bagay na hindi dapat ipaalam sa iba, mga bagay na kakaiba para sa kanila.

Ang magkaroon ng kakayahang balikan ang nakaraan, ang muling lakaran at baguhin ito. Isa nga bang biyaya? Kung, sa kada mababago ko, 'e isa sa kasulukayan hanggang sa hinaharap ang mawawala.

"Janice, anak. Mangako ka na hindi mo na gagamitin ang kakayahang meron ka sa kahit na ano mang sitwasyon. Kontrolin mo ang emosyon mo, kailangang makontrol mo ang kapangyarihan mo. Hmm, pinky swear?" matiim lang ako tinitigan ni Mama habang nakalahad ang hinliliit nitong daliri sa'kin.

Ningitian ko ito bago tinanggap ang simbolo ng pangako ko,

Na kaylanman, hindi ko na muling gagamitin ang kakayahan ko na bumalik sa nakaraan.

Kahit kelan.

»«»«»«»«

Twenty years later...

"And I pronounce you, husband and wife. You may kiss your wife."

The reverend elatedly announce and everybody were on their feet roaring for the newly wed couple to take their first kiss as an officially married couple.

Everyone were genuinely happy, smiling faces were all across the venue. But, one is not happy as she has to be. She hoped that this day never exist, that none of this happened. That, she could turn back in time and change everything.

She badly need a reset.

I, badly need a reset.

¦××××צ

Main Cast

Atatsukie123 as Atatsukie/Suki

Janiceee24 as Janice/Jani
Im_Gea as Gea

Mama of Jani will be played by me, since walang name mention dinawit ko nalang 'yung sarili ko. 😁😂

««»»««»»

This is my official entry for GBC one-shot story with prologue.
hanuelkim

ResetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon