🛸 Medya: Nev-Susma 🛸
🍃YN: Gerçekten napmaya çalıştığım hakkında bir fikrim yok. Sadece yazıyorum, hiç istediğim gibi olmuyor nedense. 1000 kelimeyi geçtim fakat saçma bir bölüm oldu.
Sanırım yarın okullar açıldığı için psikolojim pek iyi değil.☹️
Önceki bölüm yorum sayımız çok güzeldi! Bu bölümünde yorum yapılacak bir tarafı yok ama bulursanız yorumlarınızı esirgemeyin! 💕💕💕
Şaka mı yapıyordu bu çoçuk?
Hey Allah'ım ya!
Sakin ol Eda!
Metanetini koru!
"Yok hiç karşılaşmadık biz seninle.
Sen başkasıyla karıştırıyor olmalısın beni..." dedim.
İnşallah durumu toparlar.
"Sen hiç okul organizasyonuna katılmadın mı? Yani sunucu falan oldun mu hiç? Belki ordan hatırlıyorumdur seni..."
"Hayır olmadım, dediğim gibi hiç karşılaşmadık seninle, şayet öyle olsaydı unutmazdım seni..."
Kafasını salladı.
Söyleyeceği şeyi düşünüyor olabilirdi.
O sırada telefonum çaldı. Arayan Elifti!
Ben bugün onunla buluşacaktım. Yemeği yedikten sonra evden çıkacaktım güya... Tamamen aklımdan çıkmıştı. Şimdi ona Ömer tam karşımda oturuyor desem, bana okulumu bıraktırır ve de bir psikiyatriye götürürdü haklı olarak!
Anneme baktım:
"Elif arıyor, unuttum buluşacağımızı. Üstelik geçte kaldım, kesin beni öldürecek..." dedim.
Annemde unutmuş olmamın şaşkınlığını yaşıyordu.
Hep bu Ömerin yüzündendi!
Yine konuşmaya başladı, bay çok bilmiş!
"Ben bırakırım seni. Hem bende kalkıyordum zaten, ofise geçmem lazım..." dedi.
Ama bana sormadı bile!
Bırakırım dedi!
Höst ulan!
"Ben kendim giderim, teşekkür ederim..."
"Yok ben bırakırım seni.
Geç kalmışsın zaten."
Tam yine çıkışacakken, kayınvalideciğim araya girdi;
"Bırakıversin kızım, boşyere yorulma sen..." Dedi.
Anneme baktım kararsız görünüyordu.
Sonra ayağa kalkan Ömere bakıp bana tekrar baktı, kafasını salladı.
İşte gidiyorum! Bunu siz istediniz!
Valla gidiyom! Dur desenize!
Vicdansızlar! O kadar ayağa kalktım kimse dur demedi!
Bu sırada Ömer annemin elini öpüyordu, yok artık ama!
Fatma teyzeye baktım beni bekliyor gibiydi, bende onun elini öptüm.
Diğerleriylede zorda olsa vedalaşıp evden çıktık. Çıktık derken daha asansöre binme mevzusu var!
O asansörün gelmesini beklerken;
"Bence ben merdivenleri kullanmalıyım." Dedim.
O sırada asansör geldi, kapıyı açtı;
"Korkma seni yemem." Dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
22 NİSAN İKİBİNONYEDİ
أدب نسائيMurphy yasası der ki; Herhangi bir şeyin olma olasılığı, arzu edilirliğiyle ters orantılıdır ve bu demek oluyor ki ne zaman bir şeyden vazgeçerseniz o şey size geri gelir. Yirminci bölümden öncesi kurgu olmayıp gerçek hayatı yansıtmaktadır. Yirmide...
