İÇİMDEKİ OKYANUS

2.Denizin acısı...

__ Bi gün Deniz annesi ve kız kardeşi Türkiye'ye tatile gitmişti. Çünkü bunlar Irak'ta yaşıyolardı. Haziranın sekizi Deniz'in doğum günüydü. Ve haziranın yedisinde ona çok acımasız bir mesaj gelmişti. O mesaj Berkay'dan gelmişti. "Ben başkasına aşığım kendi yolunu çiz" diye bir mesaj gelmişti...

Aynı 5 ay önceki cumartesi sabahı gibi, günlerden cumartesiydi. Deniz bir şok geçirdi. Gözlerine inanamadı ve mesajı tekrar tekrar ağlayarak okudu. Sonra Berkay'a "ne diyosun yha sen şakamı bu Berkay?" diye bir mesaj attı. Beklediği mesaj gelmişti , mesajda "ben başkasını seviyorum sen kendi yolunu çiz artık Deniz..." diyordu. Deniz'de karşılığını vererek "kalemimi kırdın nasıl kendi yolumu çizebilirim artık ?" diyordu. Ve Berkay " ben başka kalemi seçtim sende öyle yapsan iyi olur." demişti. Deniz'de üzülerek "bende silgin değilim!" dedi.

Ve mesajları okuyamayacak kadar ağlıyodu. Deniz doğum gününden bi gün önce keşke doğmasaydım demiş bi kız artık. Onu baya seviyor ve değer veriyodu. Hem tatili hem doğum günü zehir zıkkım olmuştu. Tatili bitirmek doğum gününü yapmak istemeyecek kadar üzgündü. Her gün ağladı hıçkıra hıçkıra. O lanet cumartesi günü eve gelmemişti. Takmıştı kullaklığı kullağına gidiyordu uzun bir yolda. Sağında solunda arkasında hissediyordu onu. Ama biliyordu ki en çok o yoktur yanında en çok o gitmiştir ondan.

Ağladı, isyan etti, kabullenemedi bu ayrılığı. Artık ona sevdiceğinden her gece iyi geceler mesajı gelmiyicekti. Her sabah sevgilim dediği kişiden günaydın mesajları gelmiyicekti.

Onlarınki bir kış mevsiminde bir fırtınalı havada kibrit yakmak gibiydi. Deniz çok güzel olmasına rağmen hatayı kendisinde aramaya başlamıştı." noldu benmi bişi yaptım? Kırdımmı acaba onu? Üzdümmü? Yanlış bişeymi gördü bana karşı?" diye diye kendini yemişti. Üstelik o soruların cevabını bilerek kendini suçlamıştı.