Yaşa

58 3 0
                                    

Hani rüyda olursun , bağırırsın bağırırsın seni duyan kimse yoktur , hiçsindir . Çabalarsın onlara sesini duyurabilmek için ama nafile . Sonra düşünürsün : "Seni duysalar ne olacak ki ? " İnsana kendini ne kadar değersiz hissettiriyorlar değil mi ? Kendini değersiz hissedersen her şey biter aslında . Hiçbirşeyi yakıştıramazsın kendine , fazla gelir yaptıkların . Konuşamazsın , konuşturtmazlar dinlersin sadece . Aynı tiyatroya gitmiş bir seyirci gibi tüm olayları karşıdan izlersin . Sana göre hayat en acımasız sana davranıyordur . Gece yastığa kafanı kouduğunda "neden ben ? " diye geçirirsin içinden . Yolda kulaklığını takıp yürümeye başladığında dalarsın hayellere . Bunlar yaşamak istediklerindir . Tıpkı bir film gibi hayaller senin için birer görüntüdür . Müzik ise o görüntülerin sadece fon müziğini oluşturur . Zemin kayıp gider ayaklarının altında . Bir bakmışsın Nereye gittiğini bilmeden , hayallerinle el ele tutuşmuş yürüyorsundur . Aklından geçirmez mi insan "Ben buralara nasıl geldim diye ? " dönersin en başa . Bir varmış bir yokmuşla başlar masalın . Masallar mutlu biter derler ama madem mutluysa neden sonu oluyor dersin . Baş kahraman sensindir masalda . Seni buraya kadar getirenler ise her masalda olan kötü karekterlerdir . İnsanlara zarar verir onlar . Acımazlar . Acaba kalbini kıracak bir şey mi yaptım ? Onu üzdüm mü ? Diye düşünmezler . Dünya onların etrafında döner sana göre . Neden onlar ? Neden sen değil de onlar ? Hani derler ya bazı insanlar kendi şansını kendisi yaratır diye , işte onlar şanslı olanlardır . Sen ise tanrının elinin tersiyle iteklediği aciz bir kulsundur . Hayat yaşınılası bir yer değildir sana göre . Gitmek istersin hemen . İnsan istenmediği yerde durur mu hiç ? Kitaplara verirsin kendini . Çünkü oradaki dünya daha güzeldir sana göre . Düzeltilebilir bir hayatlar , yaşamlar , olaylar vardır . Bir kitap bittiğinde " olsun diğer kitap daha güzeldir güzeldir bence " dersin . Ve senin için en acı veren kafanı kitaptan kaldırmandır . Kafanı kaldırdığın anda kitap gider . Yaşadığın bataklığa geri dönersin . Diğer kitap daha güzel olucak diye bir durum yoktur senin için .Çünkü yeni çıkan her kitapta daha da dibe batarsın o bataklıkta . Kurtarıcı ararsın kendine ama yoktur . Benim kıymetimi ben gidince anlıyıcaklar dersin ama çok geç olmuş olur senin için . Giden gitti derler . Hiç birşey değişmez . Gittiğinle kalırsın . Hayatta daha yaşanacak çok duygular , arkadaşlıklar , aşklar var . Kendini bir hiç uğruna tüketmek sana eksi puandan başka bir şey vermez . Şimdi hayatın güzelliklerini keşfetme vakti . Artık " Hey ben de burdayımm ! " deme vaktin geldi . Dışarı çık ve gökyüzüne bak . Her şeyden keyif al . Kuşun ötmesinden , doğan güneşin ışıklarından , hareket eden bulutlardan ... Bazı gereksizlerin hayatını tüketmesine izin verme . Çık ve yaşa .

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 03, 2014 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

YaşaWhere stories live. Discover now