Küçük Berdel [ TAMAMLANDI ]

Kafamdaki Şüphe

Annemden zorda olsa mecburen ayrıldım ve Ahmet Baranla konağa geri dönmek için evden çıktık ama ben Ahmet Baran'a fikirleri ve hisleri değişmiş bir şekilde gizli gizli bakmaya başladım. arabanın önüne geldiğimizde Baran direk arabaya bindi ama ben bir türlü kapıyı açıp içeri giremedim ve kapıyı açmak için uğraşırken nasıl geldiyse Ahmet baran geldi arkamdan oda kapıya elini uzattı

Ben bir anlığına onun sıcak bedenini hissedince tedirgin oldum daha doğrusu korkudan neredeyse altıma kaçıracaktım ve ani bir şekilde hiih diyerek geri çekildim.

Bilmiyorum şu anlaşmayı yapsaydım mı yapmasaydım mı hatalı mıyım haklımıyım hiç ama hiç bir şey bilmiyorum yüreğimdeki acıyı aklımdaki korkuyu gizleyemiyorum eğer şimdiden bu mesafeye alışamaz isem gelecekte ne olacak merak ediyorum.

Ben korkarak hiih çekince Baran bana ters bakışlar atarak kapıyı açtı ve gidip yerine oturdu bende arabayı bindim. Yolculuk boyunca ne ben nede Ahmet Baran tek kelime bile etmedik. Aramızdaki bu soğuk sensizliğin sebebi anlaşmanın gelmiş ve bir bedel ödenecek olması olsa gerek.

Arabanın durmasına Ahmet Baran bana geldik dedi ben duymadım çünkü çok dalgınlık bir yandan annemi bir yandan yaşadıklarımı ve bir yandan da yaşakacaklatımı düşünüp uzaklara dalıp gittim. Ahmet Baran'a omzumda silkeleyerek bana.

- Bahar geldik, Bahar sana diyorum.

Diye omzumda beni itekledi.

Ahmet Baran'a :

Bahar neden bu kadar dalgın ve düşünceli hiç anlamıyorum. Sesiz geçen bir araba yolculuğu sona erdi, konağın önüne geldik ama Bahar nedense hep kaçmak için geldiği ama bu seferde fark etmediği konağın önüne geldik. Bahar'a bir kaç kere seslenmeme rağmen Bahar duymadı bende onun omuzunda hafifçe ittirerek Bahar'a geldiğimizi söyledim ama Bahar ona dokunmadan çok ama çok tedirgin oldu.

Neden tedirgin olduğunu biliyorum çünkü anlaşmanın vakti geldikçe Bahar da daha da büyük bir telaş bekliyor ama o telaşlandıkça benim aklımda daha da çok şüphe ve kuşku giriyor çünkü onun bu kaçamaları bana göre tek bir şey ifade ediyor Bahar yoksa bir BAKİRE değilmi yoksa o Sinan denen zibidi ile bir şeyler mi geçti aralarında asıl nedeni bu mu acaba benden kaçmasını biliyorum bu düşündüklerim iğrenç ve umarım ki haksız düşünceleridir aksi takdirde törenin getirdiği kanunlar ve aşiretin bana yapmam için diyeceği şeyi yaparım Bahar ve o zibidi Sinan'ı gözlerinin yaşına bakmadan öldürürüm. Çünkü bu benim yapmam gereken ilk şey olur.

Bahar sessizce arabadan çıktı konağa doğru yavaşça ilerlerken onu kolundan tutup çektim ama sanki bana acıyan gözlerle yalvaran gözlerle bakıyordu ne şimdi bu kaçık kızın derdi annesini de buldum ah tabi nasıl unuttum anlaşma.

Bahar'dan :

Ahmet Baran'a bile bana seslendiği is duymadım neyim var benim böyle ben böyle davrandıkça daha çok şüphe ve daha çok ilgi çekiyorum acaba Ahmet Baran hakkımda ne düşünüyor benim onun hakkında düşündüğüm tek şey var İLK GECE biliyorum karı koca arasında bunlar olur ama sevgiyle olur tamam biz evleneceğiz ben buna mecburum ama böyle iğrenç bir şeyde mecbur olamam ki?

Ahmet Baran geldiğimizi söylemesiyle her ne kadar da ilk duymasam da dışarı çıktım ve ağır adımlarla sakin bir şekilde yürürken kolumda bir güç hissettim ve yine o öfkeli yeşil gözlerle karşılaştım ahhh hadi ama Allahım bu ne şimdi neden bana bu kadar yakın olması benim canımı yakıyor ve neden benimle bu kadar uğraşıyor.

Eğer berdel olmayacak olmasaymışım Ahmet Baran'a yakışıklı yüzüne ve genelde öfke dolu yeşil gözlerine hayran olurdum ama aslında Ahmet Baran dan da yüzünden bedenin den de yeşil gözlerinden de herşeyi den varlığından nefret ediyorum ama bana annemi getirmesi ile ona daha da mecbur kaldım.

Kolumu Ahmet Baran'a zorda olsa kurtarıp sinir olsada Ahmet Baran'a arkamda bırakarak hızlıca içeri girdim ve hızlı adımlarla yürüdüğüm için A life yanlışlıkla çarptım hiç bir şey demeden yukarı çıkarken bana.

- Abim sayende daha iyi birisi

Dedi ve durdum arkamı dönüp ona baktım tam anlamadım ama eğer bu hali Ahmet Baran'a iyi hali ise kötüyü düşünemiyorum bende Elife sadece.

- Nasıl yani?

Dedim ve bana gülerek.

- sen onun gücünün onu sakın bırakma.

Diyerek içeri giren aptal abimin yani kocasının yanına gitti bu ne kaçık bir kız ne demezsin canım nasıl bırakmam nasıl hiç anlatamam inan bana.

Ben Ahmet Baran dan nasıl kaçarım anlaşmayı nasıl bozarım diye düşünür iken bana dediği kelimeye bak onu hiç bırakma oldu canım siz İstiyorsunuz diye yanında olayım . Abimin bana doğru geldiğini fark edince ona olan ve geçmeyen öfkem yüzünden hızla yukarı çıktım ve odamın kapısını kitleyip içeri girdim sırtımı kapıya yaslayarak.

Cenin pozisyonunda oturdum ve gözlerimi kapattım çünkü bu sefer daha fazla başkları yüzünden göz yaşı dökmek istemiyorum çünkü şuan çok acı çekiyorum ve göz göre göre ölüme gidiyorum bikmiyorum ama asla Ahmet Baranla evlenemem uarın annemi sonkez görmeye gidp artık bu işe bir çağre bulmalıyım çünkü düğüne ölümüme bir gün kaldı sadece yirmi dört saat.

İnanmıyorum bütün hayatım gözlerimin önünde kül olup yanıyor ve hiç ama hiç bir şey yapamıyorum ama aklımda öyle bir düşünce varki beni tüm dertlerimden kurtaracak bir düşünce bir daha acı çekemeyeceğim ve çekmeyeceğim sonsuzluk.

--------------

Sabah kendimi yerde buldum demek ki düşünerek uyuya kalmoşım yerden kalkıp yatağıma uzandım ve içeri kendini bozmadan hiç utanöadan paşdır küldür baş belası Ahmet Baran girdi ama ben uyuma numarası yaptım umarım gider çünlü onu görmek dahi istemiyorum gerçi ona mecburum da ama olsun kısa sürelik huzur inanın iyi gelirdi .

Ahmet Baran bana .

- Kalk uyumadığını biliyorum düşündüğün kadar zeki değilsin bugün alış verişe gideceksiniz yarın düğün var .

Dedi doğru diyor yarın düğün var ve ebedi ölüm ve kölelik cehennem hayatı başlıyor demektir ama eğer buna izin verirsem . Ben hayla numara yapıyordum odada olduğunı biliyprum çünkü ayak seslerini duyuyorum odanın içşnde eziniyor ve yine ayak seslerinden anladığım kadar bana doğru geliyor ve yüzümde hisettiğim soğukluk ve ıslaklıla bağıarak kaldım.

İnanmıyorum bunu da mı yapacaktı yüzüme nasıl su döke bilirki bunu bana nasıl yapar . Elim , yüzüm,saçım ve kıyafelerim hep ısalndı ama Ahmet Baran'ın ıslanmam çok komiğine gitmiş olmalıki kahkahalarla gülüyordu onu ilk defa böyle görmüştüm ama buna üzülüyorum yüzündeki gülümseme hem benim sayemde hemde bana yaptığı şu şeye baktı .

Ben ona olan öfkem kalp kırıklığım mecburiyetim ve değişken düşüncelerimle ağlamaklı ona .

- ya inanmıyorum şu yaptığına bak ne yaptın senden nefret ediyorum .

Diyerek öfkeyle kalkıp dolabımın yanına gittim ve nasıl oldu bilmiyorum ama ani bir hareketle Ahmet Baran kolumdan tutu bende o çekmeyle hızlı bir şekilde ıslak saçlarım yüzüne çarparak döndüm ama saçlarım Ahmet Baran'ın yüzüne değince çok tuhaf bakmaya başladı ve anlamsızca göz göze bakıştık sanki artık hatta ....

Kendimi toparalyarak dolaptan kıyafetlerimi alıp banyoya girdim

Ahmet Baran'dan :

Bahar aabah uyumayınca masanın üzerindeki sürahiyi alıp içindeki auyu boşaltım ama bir komikti anlatama nasıl telaşla bağrırarak kalktı gerçekten bu bana göre çok komikti ama ona göre değildi çünkü ağlıyordu ve yine bana nefretle bakan baktığımda anlamszca kendini kaybettğim mavi gözleriyle karşılaştım.

Şimdilik daha fazla üzerine gitmemek için onu biraz rahat bıraktım ve dolabından kıyafet alarak banyoya girdi tamam bana olan öfkesini anlıyorum ama nefretini değil.

Sanki ben çok istiyorum senin gibi bir cadıya evlenmeyi gerçi ilk istemiyordum ama şimdi anlamsızca herşeyi ile onu istiyorum kısacası ona sahip olmak istiyorum