Siedzieliśmy na dole w salonie. Adi szykował obiad. Mieliśmy na obiad frytki, jajko i pierś z kurczaka.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nagle do kuchni weszła Wiktoria. - Jak się czujesz?- zapytał Rafał. - Bywało lepiej.- powiedziała. - Ale będzie jeszcze gorzej, księżniczko.- powiedział... Kacper i złapał ją w talii a ta spuściła tylko głowę.
Pov Adriana Weszli do kuchni i zasiedli przy stole. A ja podałem nam obiad. Julia zjadła całą porcję. Kamila tylko jajko i frytki. Rafał, Lila, Kacper i Eliza zjedli wszystko w mgnieniu oka. Lecz Wiki nie zjadła prawie nic. - Czemu nie jesz?- zapytałem. - Bo nie.- powiedziała krótko. - Jedz!- krzyknął Kacper lecz ta ne słuchała i dalej grzebała w frytkach.- Wiktoria! - Nie chce jeść! Weź się odczep! Nie jesteś mojim ojcem aby mi rozkazywać!- krzyknęła na całą kuchnię. - Na górę!- krzyknął Kacper do Wiki a ta spokojnie odeszła od stołu i poszła po schodach a Kacper za nią.
Na górze. Pov Kacpra. Weszliśmy do jej pokoju. - O co ci kobieto chodzi co?! Zaczynasz mnie denerwować a doskonale wiesz jak to się kończy! - Jezus!! Poprostu nie chcę jeść i tyle!- krzyknęła a ja z nerwów udeżyłem ją z otwartej dłoni w twarz.- Auu...- jękła. - Idziesz jeść?- zapytałem stanowczo. - T...Tak...- szepnęła i ze łzami w oczach, poszła na dół, wylewając ich trochę z siebie.
W kuchni. Wiktoria usiadła do stołu i zaczęła jeść. Po zjedzeniu chyba z 5 frytek, kałka mięsa i połowy jajka zaczęła marudzić. - Mogę już zostawić? - Zjedz jeszcze trochę.- powiedziałem spokojnie. - Ale ja naprawdę już nie mogę...- powiedziała. - Mogę już zostawić? - Wiki... - Panie proszę. - Dobra zmiana zasad. Nie mówisz do mnie panie. Ok? - Mhm... Kacper mogę? - Wiki, proszę abyś jeszcze trochę zjadła. - Mhm...- powiedziała i zjadła drugą połowę jajka i część frytek. - Więcej nie zjem.- powiedziała.- Mogę to już zostawić?- zapytała błagalnie. - Tak.- powiedziałem.- A teraz chodź ze mną do gabinetu.- po tych słowach jej oczy zrobiły się jak złotówki, wystraszyła się.- Spokojnie chcę tylko z tobą porozmawiać.- to mówiąc poszliśmy do mojego gabinetu. Zamknąłem drzwi.- Usiądź- powiedziałem wskazując krzesło. Usiadła a ja po drugiej stronie stołu. - O czym chcesz ze mną porozmawiać? - O twojich rodzicach.- jej oczy zaszkliły się.- Podczas twojego porwania, twoji rodzice dzwonili do Pawła. Powiedzieli że nie zapłacą okupu bo nie mają pieniędzy. Paweł powiedział że jeśli do 2 dni nie zaczną wpłacać pieniędzy to ty zostaniesz sprzedana razem z twoimi przyjaciółkami a oni zostaną zabici. Twoi rodzice nic nie wpłacili więc jak powiedział tak zrobił.- zakończyłem mówić a po jej policzkach płynęły łzy. - Mhm... Dlaczego mnie kupiłeś? - Bo tak.- zakończyłem rozmowę. Ktoś zapukał do drzwi. - Prosze. - Kacper, ktoś do Ciebie.- to mówiąc Rafał podał mi telefon. - Zabierz Wikę do pokoju.- wyszli a ja przyłożyłem telefon do ucha. - Kacper? - Tak. - Za godzinę przywiozę zamówienie. - Ok.- i rozłączyłem się.
