Yürüyorum Istanbulun sokaklarında. Hava soğuk ve caddelerde bir telaş var. Herkes A noktasından bir B noktasına ulaşabilmek için hızlı hızlı yürüyor birbirinin yüzüne bakmadan. Hani filmlerde bir kız ve bir erkek çarpışır, kitaplar yere düşer ve ikisi de hamle yapar böylece başlar ya aşk şarkısı.. Işte dediğim gibi bu sadece filmlerde var. Burada birisine çarptığınız zaman özür dilemesini beklemeyin veya kitaplarınizi toplamasını. Burada zaman çok önemli. Işte tam da bu yüzden buradayım. Kalabalıktaki farkedilmeyen beni belki biri olur da görmek dinlemek ister diye. Başlayalım mi o zaman ? :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıradan
RandomÇoğu kişi görünmez olmayı diler. Bense bunu her gün yaşıyorum. Onlarca kişinin arasındayım geçip gidiyorum ve hiçbiri beni görmüyor. O zaman ben de birinin beni görmesini dileyerek üflüyorum 23 yaşımın mumlarını..
