Seni seviyorum, biliyor musun? || VHope

Seni seviyorum, biliyor musun?

Taehyung, ona dokunamıyor.

Konser, röportaj, promosyonlarla günler ışık hızıyla değişiyor. Bazen o kadar aceleyle hazırlanıyorlar ki, raflardan birbirlerinin kıyafetlerini alıp çıkıyorlar.

Hoseok, yakalanacaklarından korkuyor.

Diğer üyelerden değil de, birbirlerinden şefkat alma isteğiyle vücutları kaşınan günlerden birinde bunu konuşuyorlar. Hoseok, Taehyung'a korktuğunu, sık sık birlikte olurlarsa her şeyin mahvolabileceğini, yanındayken_ona_dokunmadan_duramadığını, her şeyin yüzünden okunabildiğini, saklayabilmek için küçük gibi iyi bir oyuncu olmadığını söylüyor. Özellikle çok acı veren anlarda neredeyse bağırmaya başlıyor.

Taehyung, öyle narin ve kırılgan olan büyüğüne sıkıca sarılarak her şeyi anlıyor olduğunu, kimsenin öğrenmemesi için elinden geleni yapacağını, hiçbir şeyin boşuna olmadığını, uzun zamandır yakınlaşamamışken, insanların gözü önünde öpme şansına sahip olmadan sadece sarılmak eziyet olsa da onu ne kadar çok sevdiğini söylüyor.....

Hoseok ağlıyor. Taehyung daha da sıkı sıkı sarılıyor, parmaklarını geçiriyor ve üstlerini örtüyor.
Hyungunun nefes alıp verişi sakinleşiyor ve uyuyorlar

Konuştukları şeyin duyulabileceğinden ve yanlış anlaşılabileceğinden korkmadan konuşabildikleri anlar çok nadir.

Taehyung, Hoseok'a dokunmak istiyor.

Hoseok, Taehyung'u kaybetmek istemiyor.

***

— Hyung, — Taehyung, odanın öbür ucundan sesleniyor.

Hoseok, göz ucuyla onun yüzünü kendisine dönmüş bakıyor olduğunu görüyor. Oysa bilgisayarda bir şeylere odaklanmış gibiydi, ne zamandır böyle Hoseok'u izliyor? Hoseok, bakışını telefondan kaldırmadan anlaşılmaz bir şeyler homurdanıyor.

— Hyung, seni seviyorum, biliyor musun?

Bu sözler Hoseok'un kafasını kaldırıp Taehyung'a bakmasına neden oluyor.

— "Biliyor musun" derken? Tabii ki biliyorum. Ben de seni seviyorum Taehyungie.

Hoseok, neden böyle bir soru sorulduğunu, durup dururken böyle bir şey sormanın Taehyung'un aklına nasıl geldiğini anlamıyor. Birbirlerini sevdiklerini çoktandır biliyorlar ve bunu unutmak bu yana birbirlerine sürekli hatırlatıyorlar.

Hoseok'un ağzından bu sözleri her duyduğunda gülümsemesine engel olamayan Taehyung bu sefer düşünceli düşünceli bakmaya devam ediyor. Hoseok endişelenmeye başlıyor.

— Sadece bunu hep hatırlamanı istiyorum - Taehyung, tuhaf bir şey olmamış ve az önce hyungunun şaşkın şaşkın bakakalmasına neden olan kendisi değilmiş gibi yine bilgisayara dönüyor.

Hoseok vicdan azabı çekiyor, her zamankinden daha fazla. Her yanyana gelişlerinde Taehyung'un gerekenden fazla ilgi göstermeden, o ilgiyi Hoseok'ta aramadan, aşk dolu gözlerle bakmadan duramadığını ve ellerine hakim olmakta ne kadar çok zorlandığını biliyor. Hoseok yine de ondan insanların, hele hele kameraların karşısında kendisine hakim olmasını istiyor, kendisi de çekimlerdeyken sarılma ve dokunuşlardan kaçınmaya çalışıyor, çünkü korkuyor. İkisi için de korkuyor. Ve belki de başkaları anlamasın diye endişelenip uğraşırken aslında onu ne kadar çok seviyor olduğunu Taehyung'a gösteremiyor ve böylece onun şüphelenmesine neden oluyor olabilir?

— Taehyungie, — karşısındaki bozulmamış gibi olmasına rağmen daha bir endişeyle ve barışmak istercesine telaffuz ediyor. Taehyung, hazırlıksız yakalanmış ve konuşmanın devam etmesini beklemiyormuş gibi şaşkınlıkla bakıyor. — Buraya gel? — Hoseok nedense rica edemeden soruyor.

Taehyung, hiç sorgulamadan sessizce yerinden kalkıyor, yanına oturup kafasını omzuna yerleştirip bekliyor.

— Bana dokunmamanı istemem hoşuma gitmiyor olduğundan değil, bizi korumak istedigim için olduğunu biliyorsun? Zaten şüphelenilmesi için yeterince şey yapıyoruz ama bizi bilmemelerini sağlamamız gerekiyor. Bizi kabul etmezler, burada değil, şimdi değil...

— Hyung. — Taehyung, susturmak için değil, sadece dokunmak istediği için parmağını alt durağına koyuyor ama Hoseok yine de susuyor. — Ben tamamen farklı bir şey demek istemiştim. Her şeyi anlıyorum, bazen ne yaptığımın farkında olmayabiliyorum... Ama demek istedigim bu değil. Sadece üzülüyorum biraz, ama seni sevdiğimi biliyor olman rahatlatıyor da.

Hoseok ağlamak istiyor. Parmaklarını Taehyung'un saçlarına geçirip farkında olmadan kendisine çekiyor.

— Önceki hayatımda seni hak edebilecek ne yaptım acaba? — fısıldayarak soruyor.

Taehyung kikirdiyor.

— Bu hayatında yaptın. Var olman - yeterli bir sebep, — tüm samimiyetiyle cevaplıyor.

Hoseok, onu kendisinde çekebildiğini kadar çekerek saçından öpüyor. Kendisini çocuk gibi hissediyor ve hayatında en önemli şey var gücüyle sarılmakmış gibi sıkı sıkı sarılıyor.

— Sen de seni sevdiğimi hiçbir zaman unutma tamam mı? Ne olursa olsun. Her şey iyi olacak Taehyungie.

Taehyung kafasını sallayıp yüzünü onun boynuna yaslıyor, hep yaptığı gibi. Hoseok, bebeğinin üzüntüsünün bir an önce geçmesi için yardım edeceğini umarak Taehyung'un saçını okşamaya ve sessizce "seni seviyorum", "her şey iyi olacak" diye tekrarlamaya devam ediyor.