~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

POV: wassim

ik werd wakker en ik hoorde de hele tijd een piepend geluid , ik probeerde men ogen open te doen maar het lukte niet direct. ik probeerde het nog een keer , maar deze keer met al mijn kracht . het lukte ik deed ze ogen maar zag alles zwart ik schrok. ik wreefde over mijn ogen maar voelde een lapje stof voor mijn ogen . ik hoorde een betrouwbare, bekende  stem zeggen : "shhht rustig maar wassim , het is voor je ogen te beschermen tegen het licht,want je hebt al jaren geen normaal licht gezien . Ik besefte nu pas dat het mijn vader was. ik riep : papa bennn jjij dattt? men stem trilde helemaal van de opluchting . Mijn vader zei : rustig maar men zoon het komt allemaal goed inshallah , allah s.w.t is groot .hij siteerde een stukje van de koran , ik luisterde met tranen in mijn ogen. Na drie jaar en zoveel maanden heb ik weer een vertrouwd iemand bij me . ik vertouwde hicham en nabil ook maar men verder en moeder daar komt niemand bovenop. Ik ben Allah s.w.t zo dankbaar dat ik door die moeilijke tijd ben van honger, lijden, zelfmoordneigingen en nog veel meer .

Die avond mocht mijn ooglapje er eindelijk uit en kon ik eindelijk wat zien na al die jaren. Ik moest wel helemaal terug gerevalideerd worden want na al die jaren op een stoel te zitten is het ook niet meer gezond. Ik werd een aparte kamer ingerold en ze begonnen met me te onderzoeken .Na 1uurtje ongeveer was het onderzoek afgelopen . Ik kon wel nog met wat moeite zien maar de dokter vertelde me dat alles in orde was buiten de snijwonden en het feit at ik niet zo goed kon stappen. Wat de snijwonden betreft bij het eten kregen we altijd een vork en soms werd het me even te veel en begon ik me te snijden met mijn mond want mijn handen waren vastgebonden ik weet dat het haram is maar ik hoop dat allah s.w.t me kan vergeven, hij weet ten slotte hoeveel ik heb geleid .  ik werd terug naar mijn kamer gerold waar men vader al was. Toen hij ons zag aankomen stond hij direct op en keek de dokter hoopvol aan .De dokter vertelde hem dat alles alhmdlh goed is gekomen alleen het stappen . Men vader vroeg de dokter of het mogelijk was om de revalidatie in België door te laten gaan . Hij zei dat dat geen probleem was . Ik keek men vader aan hij zei : Wassim  we gaan terug naar België want je moeder wacht daar op ons meskina ze heeft de laatste tijd zoveel gehuild om je . België deed me denken aan nisrin , ik besloot haar een berichtje te sturen  . ik stuurde har een berichtje  maar beseft dat haar nummer waarschijnlijk gewisseld is .

pov: nisrin

na mijn pauze ging ik weer  verder met mijn werk ik werkte door todat ik helemaal kapot was . nadat ik klaar was met werken ging ik naar huis, ik maakte eten en ging slapen .