Jisoo'ya olanları anlattıktan sonra bir hafta hiç kimse ile görüşmedi.Arkadaşları hep beni arıyorlardı.Buluştuktan sonra ne oldu? Jisoo neden telefonlarını açmıyor?Kavga mı ettiniz? Diye sorular geliyordu.Daha sonra annem aradı.
"Jisoo'ya anlattın mı?Ne tepki verdi?
"Her şeyi anlattım anne ama bir haftadır ona ulaşamıyoruz."
"Tamam ben senin yanına geliyorum.Jisoo'nun yanına gidelim."
Jisoo'nun arkadaşlarını aradım ve evini öğrendim.Annem ile beraber yanına gittik.Kapıyı açmadı.Bende kapıyı kırdım.Jisoo yarı vampir yarı insandı.Annem insan ama Jisoo'nun babası vampirdi.Fakat benim annemde babamda insandı.O yüzden güçlerim yoktu ve kapıyı kırmakta zorlandım ve kolum incindi.Annemle içeri geçtiğimizde Jisoo yerde ağlıyordu.Yanına gittiğimizde elinde babasının resmi vardı.Annemle onları yanlız bırakıp mutfağa geçtim.Daha sonra yanıma geldiler.Jisoo ile konuştuk ve bir karar aldık bundan sonra iyi geçinecektik.Arkadaşlarına da her şeyi anlatacağını söyledi ve aramızdaki buzları erittik.Kendimi mutlu hissediyordum.Ne kadar üveyde olsa bir kardeşim vardı ve artık aramız iyiydi.
.........Jisoo'dan........ Jimin ile aramızdakileri düzelttik ama ben hala ona karşı çok iyi davranamam.İçimde kötü bir his var.Ertesi gün okula gittiğimde bizim kızlar ve Suga şok olmuştu.Onlara herşeyi anlattım.Suga bir anda, hadi okuldan sonra sinemaya gidelim dedi.Herkes kabul edince gittik ama orda ne göreyim,Jimin. Dahasonra Suga'yı yanıma çektim ve neden onu çağırdığını sordum ve biraz kızdı.Bir süre onu görmek istemiyordum.Ne kadar aramızdaki buzlar erimiş gibi olsada ben bir süre onu görmek istemiyordum.Her neyse sinemaya gittik ve eğlendik.Ben işim var bahanesiyle aralarından erken ayrıldım.Morolim biraz bozuktu ve dalgındım.Yolda karşından karşıya geçerken az kalsın araba çarpacakken bir erkek kolumdan tuttu ve çekti beni ,böylece kazadan kurtuldum.Beni kurtaran kişiye bakınca bir anda gözlerim kamaştı.Sanki o saniyelerde dünya durmuş gibiydi.Ikimizde birbirimize bakarken bir anda beni ittirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hey!Biraz önüne bak ve dikkat et.Ben olmasam şimdiye ölmüştün."
" Sen benimle böyle konuşamazsın.Sağol beni kurtardın ama böyle bağıramazsın."
"Offf!İyilik yaptım karşılığına bak ya."
"Peki.Söyle ne istiyorsun karşılığında?"
"Hmm.Sanırım biraz acıktım ya.Ramen yersem belki doyabilirim."
"Tamam.Yürü hadi gidelim."
Daha sonra bir markete gittik ve ramen yedi.O sırada adını sordum.Adı Baekhyun'muş.Aslında çok tatlı bir çocuk ama bazen de sinir ediyor insanı.Ramenini bitirince bende lafa girdim
"Yemeğini yediğine göre ben artık gidebilirim."
" 1 dakika ya o kadar hayatını kurtardım bana teşekkür etme şeklin böyle mi?"
"Offf!Daha ne istiyorsun Baekhyun."
"Benimle beraber evime kadar yürü."
"Tamam.İstediğin gibi olsun. "
Daha sonra onu evine bırakmaya geldiğimde şaşırdım.Benim oturduğum evin karşısında oturuyormuş.Yoksa o yeni taşınan gıcık kişi dedikleri Baek miydi?
"1 dakika sen burda mı oturuyosun"
"Evet."
"Yapma ya."
"Ne oldu bir sakıncası mı var?"
"Bende karşında oturuyorum."
"Ne?Şaka yapıyorsun.Çok iyi oldu bu."
"Yaaa.Ne demessin ama.Bir daha görüşmemek üzere diyeceğim ama maalesef mümkün değil.Ben eve giriyorum hadi bay."
Sinirlerim bozuldu o gıcıkla komşu olduğumu aklıma getirince kafayı yiyorum kahretsin.
