De Honger Spelen met een andere afloop

33~ Killheid

De ren achter het meisje uit 10 aan en Jason haalt me in. Hij gaat baast me rennen. "Wat is dat??!!" schreeuwt hij. "IK HEB GEEN IDEE!!!" schreeuw ik hem terug. Ik zie hoe het meisje voor me struikelt en neer valt. Ik ren naar haar toe en trek haar overeind. Jason trek aan haar andere arm. Ze draait haar hoofd om en kijkt over mijn schouders heen. Ze schreeuwt en schud onze handen los. Ze zet een paar stapen naar achter en wijst naar het monster. Ze slaat haar hand voor haar mond en verstijfd. Haar lippen worden blauw en haar ogen lijken bevroren. Haar gezicht veranderd naar dezelfde blauwe kleur en ze blijft roerloos staan. Dan schiet er een soort lichtstraal door haar heen. Ze staat als een roerloos standbeeld. Voorzichtig zet ik een stap naar voren. Ik raak met mijn wijsvinger haar neus aan. Koud... als ijs. Ik trek mijn hand weg en haar neus breekt af. Er gaat en kanon af. Ik draai me meteen om naar Jason. Het ijsmonster begint te brullen en de sneeuwvlokken vliegen in het rond. Ik ren zo snel ik kan weg, verweg van het beest. Ik pak een boom vast en slinger de andere kant op. Ik hoor hoe Jason me volgt. Ik ren weg en onwijk bomen. Ik zie de ingand naar de Hoorn en begin harder te rennen. Ik gooi mijn benen meteen op de ren wanneer het grote ijswak mij de weg versperd. Jason botst met zijn schouders tegen mij op en beland op de grond. Gauw krabbelt hij op en pakt mijn arm vast. Terwijl ik nog sta te bedenken hoe ik over het wak heen kom, trekt hij me mee, het bos weer in. Ik laat me meetrekken. Jason heeft wel een oplossing voor het wak probleem. Hij is slim en ik merk alijd wanneer hij iets heeft voorbereid of wanneer het pure spontaniteit is. Hij duwt me tegen een boom aan en beveelt me te klimmen. Ik pak de besneeuwde

boomtak vast en trek mezelf erop. Jason duwt mijn benen omhoog en ik klim verder. Ik zie hen verschrikt kijken wanneer het ijsmonster steeds dichterbij komt. Hij draait zijn hoofd terug en wiist naar de muur. Zijn boodschap komt door en ik klim zo ver ik kan. Ik hijs mezelf de muur op en kom wankel tot stand. Ik duk en trek Jason de muur op. Het ijsmonster geeft het op en verdwijnt het bos in. Ik kijk over de muur heen en zie aan de linkerkant het ijsland liggen, aan de rechterkant het rotslandschap, en voor me ligt de Hoorn. Ik mijn mes uit mijn broek zak en zak door mijn knieën. Ik schraap wat steentje van de muur en laat ze in mijn andere zak gelijden. We zijn onze spullen verloren op de open ijsvlakte. Ik heb alleen nog mijn mes en Zeke's katapult. Jason heeft 1 werpmesje en de grijze rugzak. Ook de zeeblauwe rugzak van Noah zijn we kwijtgeraakt. Ik heb de handdoek laten liggen en gad het op een lopen gezet. Jason begint voetje voor voetje, heel beheerst naar een boom in het sneeuwland te lopen. De boom staat voor het wak. Hij gaat op een tak zitten en laat zich via de boomstam naar de gro d glijden. Ik volg zijn voorbeeld en glij naar beneden. Hij loopt naar de ingang van de Hoorn. De grijze rugzak zwiept heen en weer en ik achtervolg hen door in zijn voetstappen te lopen. Ik loop tegen hem op wanneer hij stil staat. Ik kijk onder zijn tegen de muur aan leunende arm door en zien ik chagrijnige Sunder in de Hoorn zitten. Jason kijkt me aan, balt zijn vuist en haalt zijn duim langs zijn keel. Ik knik en wil de vlakte op rennen. Jason duwt me terug het sneeuw gedeelte in en duwt zich zelf tegen de muur aan. Ik glij uit over de plat gestampte sneeuw en beland op de grond. De sneeuw schuift mijn mouw in en ik spring op. Ik schud mijn arm hevig heen en weer en gooi de sneeuw op de grond. Jason pakt mijn zwaaien arm vast en trek me mee tegen de muur. Hij duwt me naar achteren en ik klop de snneuw van me af. Jason kijkt om het hoekje van de muur en ren naar de andere kant. Daar drukt hij zichzelf opnieuw tegen de muur en wenkt dat ikmoet blijven staan. Ik hoor Sunder iets over de vlakte schreeuwen. " WE ZIJ NOG DE ENIGE 3 OVER !!! KOM DAN ALS JULLIE DURVEN ! DOOD ME MAAR" schreeuwt ze woedend onze kant op. Ik trek mijn wenkbrauwen op naar Jason. Met getuite lippen stemt hij toen. Ik spring de poort in en zwaai naar een tierende Sunder. Jason komt naast me staan en geeft het teken. Ik ren de vlakte op.