Okulun bahçesinde oturuyordum, sabah olanlardan sonra, okula geldim nekadar gelmek istemesemde hocaya pırojeyi vermem lazımdı bu gün, ama hoca okula daha gelmemişti, bende bahçede kitap okumaya çalışıyorum ama bi türlü olanlar aklımdan çıkmıyor.Ben artık dayanamıyom bu hayata yaaa tam kurtuldum derken yine peşimden buraya kadar gelmiş, napacam çıkmazda kalmak böyle bir şeymiş demeki
Artık güçlü ve sert olmak istemiyorum saatlerce ağlamak istiyorum, artık güçlü güzükmekten yoruldum bede beni anlayan beni seven birinin kolarında anğlamak ondan teseli almak istiyorumÇokmu şey istiyorum 😞
Hiç yüzüme gülmeyecekmisin hayat!
Bu düşünçeler aklımdan geçerken gözyaşlarım akmaya başladı, o kadar çaresizdim ki şu an, yanımda kimsenin olmamasıda canımı daha çok açıtıyor
Artık dayanamayıp başımı dizlerimin arasına koyup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım, etrafımda kimse yoktu olsada umrumda değildi, kaç daka öyle kaldım bilmiyorum ama başımı kaldırdığımda karşı bankta oturun birinin bana baktığını farkettim, ne zaman gelmişti ki bu buraya ayağa kalkıp bana doğru gelmeye başladı yanıma geldiğinde, ağlamakta kızaran gözlerimi onun gözlerine diktim gözlerini benden kaçırdı,bişey demeden peçete uzatı bende elindeki peçeteye alıp güzyaşlarımı sildim , ama gözyaşlarım sanki inadıma akmaya devam ediyordu.konuşmaya başladı o huzur veren sesiyle
_iyimisin
Dedi o hoş ses tonuyla evet karşımda duran kişi musap hacaydı
Sana ne dedim gözyaşlarımı silip burnumu çekerek
_Sadece merak ettim neden bu kadar çok ağladığını
Dedi okadar kibar konuşuyorduki ses tonu huzur veriyorduTabi her zamanki gibi ben kaba tarzımla cevap verdim hocaya
Etme merak sana ne benim ağlamamdan sana ne
Dedim ağlamaya tekrar başlayarak_ kusura bakma bee
Lafını bitirmesine izin vermedim, yanlız kalmak istediğimi söyledim oda sessizde arkasını dönüp gittiGitmesini istemiyordum sanki, ama gözlerime bile bakmak istemeyen bir insanın yanımda kalmasınada gerek yokdu ama neden gözlerini kaçırıyorki benden
Ders anlatırken gözgöze geldiğimizde de bunu yapıyor, ne zaman konuşsak yere bakarak kınuşuyor yada gözlerini kaçırıyor.Dersim vardı ama derse giresim yoktu, ayağa kalktım giydiğim beyaz pantoluna toprak deymişti özerimdeki toprağı cırpıp, çantamı aldım, tam gide çektim ki yanımda duran pırojeyi fark ettim, başımı tutup ofladım şimdi bu pırojeyi hocaya vermem lazım ama hocaya biraz kaba davranmıştım
Okula girip hocayı aramaya başladım, birinci kata yoktu ikinci katada baktım ama ordada yoktu, üçüncü kata çıktığımda merdivenlerin orda bir öğrenciyle konuşuyordu, beni fark ettiğinde yine gözlerini kaçırmıştı, öğrencinin yanından ayrılıp hızla ordan uzaklaşmaya başladı, ama bende peşinden bildiğiniz koştum.Hocaaa dur dedim nefesim kesilmişti
Yanıma geldi elimdeki pırojeyi park edince elini uzatı almak için, bişey demeden
Bende elimdeki pırojeyi ona verdim tam arkasını dönöp gidiyordu ki
Oo hocaa teşekür etmeden gideçekmisin
Biraz kırılmış gibiydi
_ her yaptığıma çıkıştığın içim konuşmak istemedim
Baya kırılmış
Kusura bakma hoca ben böyleyim
Dedim oda ses tonunu dahada döşürerek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK SENSİN
De TodoKişi bildiğinin doğru olduğunu sanır. Nekadar yanlış olsada. Bildiği onu mutlu ediyorsa. Onun için gerçeği odur, Gerçeği unutmuş bir şekilde , gaflete boğulurken Hiç bir şeyden habersiz. Yaptığının doğru olduğunu sanır yazık. Lakin bir gün...