MY NERDY BOSS

MNB63- More than the word I do's

Tumikhim ang pari dahil sa ginawa ni Julian.

"Sorry father nacarried away lang." Hingi ng pasensya nito. Nagkibit balikat na lang ang pari at tinuloy ang seremonyas.

"Julian Edward Andrada, do you take Sierra Chantelle De Asis as your---

"Yes, Father." Inirapan sya ni Sierra sabay apak sa kanang paa. "Araaaa--

"Just continue, Father."

"Ang bagal naman kasi..." Julian murmured. Muli ay inapakan siya ni Sierra. Namilipit na lang ito at tiniis ang sakit. Mind you guys, Sierra is wearing a white stilleto heels. Kaya naman hindi na maipinta ang mukha ni Julian.

"Sierra Chantelle De Asis, Do you take Julian Edward Andrada to be your lawfully wedded husband?"

"Tinatanong pa ba yan, Father?" Nagulat na lang si Julian ng bigla syang batukan ni Sierra. "Epal ka!"

Muling tumingin si Sierra sa pari. "Yes, I do."

The wedding ceremony ended. Nagtake sila ng pictures from secondary sponsors to principal sponsors. Syempre hindi mawawala ang family picture. The most awaited Andrada-De Asis Nuptial deserve a good photo ops. Hindi maipinta ang ngiti ni Sierra at Julian. If you're in the wedding you will witness the love in their eyes. Sinong magakakala na ang aso't pusa nilang bangayan sa sakalan ang tuloy?  Este, sa kasalan.

Sierra's POV

Nakakatitig lang ako sa mga bisita they are all smiling habang nagkekwentuhan ang iba ay nagiinuman at nagsasayawan. Nakasuot pa din ako ng wedding gown dito sa reception si Julian ay may kinuha lang sa kotse. Ewan ko dun basta sabi niya he forgot something I didn't ask to bother. Dahil siguro medyo pagod na ako. I'm not wearing a glass as well. Hindi naman malabo ang mata ko. I'm not that nerd anymore. Malayong malayo sa tunay na Sierra ngayon.

It takes 15 minutes bago nakabalik si Julian. Julian and the boys were holding a big box. Ano na naman paandar na isang 'to?

Ely give me a winks, binaba nila yung box sa mini stage. I look at them with my asking face whats inside the box.

"Ladies and gentlemen,*** I saw Julian holding the microphone.

"To my wife, you deserve more than the best." He ask for my hand and led me beside the table.

Hiyawan lang sa paligid ang naririnig ko. Walang iba. Lahat masaya. Lahat puno nang galak para sa aming dalawa.

I opened the box. Naluha na lang ako. It's a miniature of a house. Duuuh! Julian!!! I'm out of words.

"Ano, Misis Andrada? Naiyak ka ba kasi miniature lang yan. Damn, it's for real." May inabot siya sa akin na envelop.

House and Lot title na nakapangalan saming dalawa.

"Gago. Okay naman na tayo sa condo."

"Masikip don. Di kasya isang basketball team." Sagot niya sa akin. "And I already sold the unit." Dagdag pa niya.

"Whaaaaaat? Why did you do that?"

"To have that." Turo niya sa envelope na hawak ko.

Binatukan ko siya ng malakas nagtawanan naman ang mga guest. "Sa lahat ng niregaluhan ikaw lang ang brutal. Sierra, bahay at lupa yan."

"Damn you, you don't have to."

"Shut up, Mrs. Andrada. Once you see the house you will love it."

"This is too much."

"But it's all worthy." He gave me a peck on my lips.

Nilapitan naman kami ng mga kamag anak niya and ask us to eat the dinner. Sa totoo lang wala akong nararamdamang gutom. After nang dinner we slice the cake as tradition of newly weds.

"Come on." Julian said. Nagulat ako ng makita ang laki ng cake na isusubo niya sa akin. Pinanlakihan ko siya ng mata.

"Do you want me to die?"

Ngumisi lang siya ng nakakaloko. "The guest is waiting." Sabi pa nito.

I gave him a smirk and swallow the cake like teasing him. Napatulala naman ito. Di niya siguro inakala yon. My turn, Mr. Andrada.

Sinubuan ko sya ng cake. Sinadya kong lagyan ng icing and gilid ng labi niya. And here we go using my index finger I wipe the icing and lick it. Tulala siya sa ginawa ko.

"Damn it." Bulong nito. Tumawa naman ako ng malakas.

"Gotcha."

Author's Note: Hope you enjoy my update. Please vote, follow me and comment below.
Kampay, we are about to end. ❤️ Stay tune.