I Think This Is Fate!/ვფიქრობ რომ ეს ბედია!

მოულოდნელი ბრაზი

  Neko's POV

  *მაღვიძარას ხმა*

- ააააა!!!!! ძილი მინდააა!!!!! დასვენებააა მინდააა!!!!! ჯიმინი მინდაააა!!!!!! - ჩემი სიტყვები გაღვიძებისას ჯიმიმთან შეხვედრის შემდეგ

      უკვე რამდენიმე კვირა გავიდა რაც ჯიმინი გავიცანი. მის მეგობარსა და შიროს შორის ჩხუბი მოხდა. ასევე იმის შემდეგაც კვირა გავიდა ნატა რომ მეუბნებოდა შენი წყალობით ლამის ჩემზე იძალადესო. ეჰჰ რა დებილია ეს გოგო, ის ბიწი უყვარს და თან ისეთი ანგელოზის შეხედულების ადამიანი რამეს როგორ დაუშავებდა. მგონი წიანწველასაც კი ვერ დაადგავს ფეხს.

როგორც ყოველთვის ვემზადები ჩემი სამუშაოსთვის.  არ უნდა დავაგვიანო დღეს მნიშვნელოვანი დღეა. პრეზენტაცია გვექნება. კომპანიის უფროსს უნდა ჩავაბაროთ ყველაფერი, რაზეც ორი კვირა ვმუშაობდით. ამიტომ უნდა შევეცადო რომ ეს დღე მშვიდობიანად დასრულდეს.

  კი კი აუცილებლად შვიდობიანად უნდა დასრულდეს რადგანნნ......

ვაგვიანებბბბბბ!!!!!!!!!!!!!

- აიშშშ რატო ჩამეძინაააა!!!! არააა!!!! პარკ ჯიმინ ყველაფერი შენი ბრალია!!!! შენზე ვფიქრობდი და ჩამეძინაა!!!!!! აიშშშ პარკ ჯიმინნნნნნნ!!!!!!!

   სასწრაფოდ დავიბანე, ჩავიცვი და როგორღაც ღმებით გავილეთე.... თან მაგრა საშინლად

- აიშ არ მაქ თმების კეთების დროო - საათს დავხედე და.... - არააააააა ცხრის ნახევარიაააა. ტაქსით უნდა წავიდე ისე ვერ მოვასწრებ!!!!!

   სასწრაფოდ ავიღე ჩანთა, ჩავიცვი ფეხსაცმელები და თავის მტვრევით გავიქეცი

- აააა იმედია საცობები არ იქნება. ტაქსიი!!!! ტაქსიიი!!!!

აიშ რა წირთ ამ ხალხს რატო არავინ არ მიჩერებს??? არადა დრო აღარ მაქ!!!! კიდევ დავიძახე რამდენჯერმე და ძლივს გამიჩერეს. ჩავჯექი და მისამართიც ვუთხარი.

- გთვოვთ ოღონდ სწრაფად ცხრა საათზე იქ უნდა ვიყო.

- რათქმაუნდა ქალბატონო- მძღოლი