Bölüm (1)

10.6K 341 125
                                    


•Öncelikle hikayeme HOŞGELDİN..
Söylemek istediğim birkaç şey var.
İlk bölümlerde kurgusu tam oturmamış ve yazım biçimi olarak basit bir hikaye gelebilir fakat ilerleyen bölümlerde aldığım yorumlara dayanarak güzel bir kurgu olduğunu düşünüyorum.
Ve ilk bölümlerimide hikayemi bitirdiğim zaman düzenlemeye alacağım ve kurgu eskikliklerini düzelteceğimden emin olabilirsin.
Eğer ilk bölümleri yüzünden okumaktan vazgeçiyorsan baştan kaybettin demek istiyorum fakat okuyupta beğenmediysen o senin görüşün..

Şimdiden teşekkürler.

&

20.10.2008

Evimizin önünde abim ile saklambaç oynarken sayma sırası ondaydı.Elliye kadar sayarken saklanabileceğim en güzel yeri bulmaya çalışıyordum.

Arka bahçeye doğru koşturmaya başladım ve kocaman dut ağacının arkasına saklandım.Abim beni aramaya başlamıştı bile.O hala beni ararken birden ağzımı kocaman parmaklar kapadı.

Ölesiye korkuyordum, çırpınıp anneme babama bağırmaya çalışıyordum ama gücüm yetmiyordu.Beni bir arabanın içine fırlatırcasına atıp.Telefonundan birisini arayıp

''Kız tamam.Babasını arayıp parayı isteyin eğer vermezse küçük kızına veda edeceğini de söylemeyi unutmayın.''dedi ve telefonu kapattı.Korkudan tir tir titriyordum.Birinin bana yardım etmesi için bağırmaya başladım.

''Yardım edin! Yardım edin!'' deyip camlara vurmaya çalıştım.Daha sonra adam yanıma gelip yanağıma tokadı basınca hüngür hüngür ağlamaya başladım.

''Eğer yaramazlık yaparsan ailene kavuşamazsın küçük velet , o yüzden uslu uslu dur."dediğinde içimden birinin beni kurtarması için dualar ediyordum.

Araba hareket etmeye başladığında ne kadar fazla korkulabilir ise o kadar çok korkuyordum.Tahmini yarım saat sonra bir mekanın önünde durunca adam kolumdan tutup sürüklemeye başladı.

Mekanın karşı tarafına bakınca babam ve yaşlı gözlerle annemi görmem uzun sürmedi.

"Anne ,baba beni kurtarın" diye ağlamaya başlayınca

"Merak etme güzel kızım benim güvendesin şimdi yanımıza alacağız seni ağlama"dedi annem bende usulca kafamı salladım.

"Bak şerefsiz it kızımın kılına zarar gelsin seni doğduğuna pişman ederim"dediğinde babam

Adam gülerek "Merak etme Ayvaz bu küçük cadıya hiçbir şey olmaz tabi para tam ise"deyip sinsice gülümsedi.

"Para tam şimdi bana kızımı gönder" dediğinde Adam

"Aynı anda göndereceğiz"deyip sağ tarafındaki adama işini bitir emrini verdiğini duydum daha sonra beni bıraktı.Babamın adamıda çantayı bu tarafa doğru getiriyordu.

Ben anneme doğru hızlıca koşarken annemin yüzünde bir an endişe ifadesi geçti.Ve küçük bedenimi kollarının arasına alarak kendisini bana siper etti.

Ve sonra bir silah sesi duyuldu....

11.09.2018.

"Anne!" diye haykırarak uyandığımda her şeyin rüya olduğunu idrak etmem uzun sürmedi.Kapım hızla açılınca gelenin abim olduğunu gördüm yanıma gelip.

"Noldu güzelim iyimisin?"diye sorduğunda kafamı salladım.Ama iyi olmadığımı bildiğini biliyordum.Çünkü içinden benim iyi olmadığımla ilgili bir şeyler söyledi.O benimle göz göze gelmeden okuyabilmiştim.Ve yapamadığı birşey olmadığı için kendini çaresiz hissediyordu.

Kara Kraliçe 1: KaraKanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin