Nagtatrabaho ako ngayon sa isang restaurant bilang isang , cashier 3 years na ko dito simula ng magkamalay ako at naging okay na.. kahit wala akong maalala sa naging past ko, naging kontento na ko sa king anong meron ako. May tatay at nanay at kapatid im really thankful for them , sila ang nagporcigi at nagsabi sakin na kung anong meron ako ngayon eto na yon atleast maging thankful ako na nabuhay pako dahil sa aksidente, kahit ilang beses na kong nagtanong ng bakit? Ano ? Kailan ? Anong nangyari? Wala ee! Ayaw na ata nilang ungkatin pa ang nakaraan kahit punong- puno na ko ng mga katanungan na di ko masagot-sagot. huwag ko na daw ungkatin pa ang nakaraan past is past so here am i living my life to the fullest even w/o my memories.
BINABASA MO ANG
"Missing piece"
Romance"Carrie??!!" an unfamiliar man aproach me." Patuloy parin akong naglalakad malay ko ba kung sino yon ayoko namang maging assuming no tsaka julia kaya ung pangalan ko, ng may kumalabit sakin. Sabay turo ko sa sarili ko. Hey! You carrie its you" "sorr...
