Evet kuşlarım ilk hikayemi sildim çünkü beğenilmediği daha anlamli bir hikaye yazacağım umarım beğenirsiniz...
Sabah müthiş alarmımın sesiyle uyandım demek isterdim ama annemin 1986. Kere odama gelmesi sonucu isteksizce sıcacık yatağından kalkmak zorunda kaldım tam yatağımla vedalaşırken annem 1987. Kere odama geldi;
-kız rüya kime diyorum yavrucum kalk hadi ya yeter ben odana gelmekten yoruldum
-Anne kalktım ama ruhen hâlâ uyuyorum
-Bence ben seni ruhen yok etmeden önce kalk şu yataktan
-offff anne
-Anneye oflanmaz
Annemle her sabahki rutin atısmamız sonucu kazanan annem oldu ve müthiş yatagimdan beni ayırdı ve dun makyajımı silmedigim için pandaya dönüşmüştüm pek bir farkım yoktu zaten hemen banyoya gidip rutin işlerimi hallettim kıyafetlerimi giyip kahvaltıya iniyordum ki aklıma görsel sanat projem geldi "kahretsin" hemen aşağı inip anneme ;
-Anneeeee
-Kızım ne oldu niye bağırıyorsun?
-elma , elma varmı?
-yok, ne yapicaksin ki?
- off projemi unuttum yarın teslim edilecek
- ne projesi?
-görsel sanatlar
- markete git ozaman zaten gondericektim elmada alırsın sakin ol kahvaltını yap da git hadi
-tamam
Birşeyler atıştırıp sofradan kalktım annemden parayi vr listeyi alıp markete doğru yürümeye başladım kulaklığımı şortumun cebinden çıkarttım kulağıma taktim telefonumdan en sevdiğim şarkıyı actim "yüksek sadakat-belki üstümüzden bir kuş geçer" zaten market 5 sokak ileride yuruyerek 30 dk koşarak 15 dk bu gün koşasım yoktu bende yurumeyi tercih ettim...
Markete gelmistim ve annemin istediği seyleri market arabasına atıp manav bölümüne kostum ve bir poset alip elmalari secmeye basladim benim sadece 1 tane elmaya ihtiyacim varken annem 1 kilo elma aldiriyordu ben tam istediğim elmayi bulmuşken biri benimle aynı anda o elmaya elini attı "dostum o elma benim"bakışı atmak için çocuğa döndüm ve şok oldum çok mu tatliydi ne çene kaslari belirgin elmacik kemikleri kalemle çizilmiş gibi kaşları kırmızı dudakları hafif küçük burnu cok tatlıydı meteorcuk....
