Hikayeyi okurkenki dinleyebileceğiniz şarkı.
Avril Lavigne- When you're Gone
Ellerimle gözlerimi ovuşturup önümde parlayan haycan gibi yüzüğe baktım.
Yok Canım Bu Bir Rüya...
Kollarıma çaktırmadan bir iki cimcik attım.Lanet Olsunki bu bir rüya değil..!! Heyecanla etrafıma bakıyordum.Birde o Beyaz ışığın vurduğu ışıkla parlayan yüzüğe.
Biraz düşünüp gözlerimi kapadım.
Hayır dersem.Cody'i kaybeder onu kırılmış hayalleriyle yanlız bırakıp.Ondan vazgeçmek zorunda kalırdım.
Evet dersem.Codynin o an yüzümde calandırdığım sevinçli anlarıyla bir an cesaretimi toplayıp yüksek sesle haykırdım.
''Evet!'
O anda Cody gözlerini hızlı hızlı kırkpıştırıyordu.Bir dakika...Benim koca oğlanım ağlıyor :(
''Seni üzdümmü?'' Cümlemin son kelimesinde sesim çatallaşıp buruk ve ezik olmuştu.
Sadece yarım ağız gülen Codynin ellerini tutup konuştum.Konuşmama izin vermeden yüzük parmayıma doğru kayan halka yüzüğe baktım.
''Seni Hiç Üzmiyeceğime Yemin Ediyorum''
Duygusallığının farkına varmam uzun sürmedi.Sesi çatallaşınca Cody buruk buruk alman aksağanı ile konuşurdu.Kekeleyerek..
''Seni Seviyorum'' Dedi...
Gözlerimin içi nasıl parlıyor tahmin edebiliyordum.Herkezin bir anda ellerini şaklatmasıyla şaşkınca etrafıma baktım.Utançtanmı Korkudanmı bilemiyorum ama çok garip bir his vardı içimde.
Masaya geri dönüp gelen yemeğe baktım.Yemek istemiyordum.Evet oldukca doydum sanırım...
Arkamdan yüksek sesle gelen erkek sesiyle arkama saçlarımı savurarak baktım.Bu'da kim?
''Ela!''
Tanımadığım bir erkek gelip boyunuma atladı.Bu yüz tanıdıktı ama çıkaramıyorum.
''Zac!''
Dedim beş karış açık kalan ağzımla.Cody hızla yerinden kalkıp Zac'ın kollarından tutup yeltelendi.
''Ona Dokunma!''
Evet biraz fazla korumacı ama bunu benim zarar görmemem için yapıyordu.
Yemeğimizi bile yemeden Cody kollarımdan tutup sürüklemeye başladı.Arayaba doğru gidiyorduk.
Zac hızlı adımlarla geliyordu.Yanağımın tam yanından geçen soğuk rüzgarla irkildim.Zac büyük kuvvetle yerde duran Codynin üzerinde Yumruklar savuruyordu.Sadece bakamazdım öyle Zac'in yakasından tutup çekmeye çalıştım.Ama hayvan gibi cüssesi buna izin vermiyordu.
Büyük kuvvetle Codynin zac'in yumruklarına mahsur kaldığı zeminden kalkıp Zac'a bir tekme salladı.
Zacin tam boşluğuna gelmişti.Nefesi kesilmişti.Benim yapabildiğim tek şey savunmasızca ağlaktı.
Gökyüzüne atılan kurşun sesiyle gözlerim sesin geldiği yöne döndü.Tanımadığım bir yüz.Kafasında olan şapkayla yüzü görünmüyordu.Ellerimle ağlamaktan buğu yapmış gözlerimi sildim.
Cody beni korumak için önüme geçmişti.Sol tarafta derin derin nefes alan zac vardı.Hepimiz gökyüzünü delercesine atılan kurşunun sesinin geldiği yöne bakıyorduk.
Adam yavaşca yaklaşıp Sadece bana baktı.Cody o anda sadece yapabildiği şey elimden tutup beni o adamdan uzaklaştırmaktı.Adam kuvvetli bir sol kroşesini Cody'e savurup bileğimden tuttuğu gibi beni sırtına aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEY BROTHER
Fanfiction"Utanma Aşık Olmak Suç Değil" Dedi sessizce bana bakıp. "Zaten Aşık Falan Değilim!" "Pekala o zaman" Dedi ve dudaklarıma bir an yapıştı. Sanki içimdeki Kelebekler Bir Anda Harekete Geçmişlerdi. İç sesim Codynin beni öpmesine karşılık vermemi söylüyo...
