"Jestem tylko Obiektem" -Więzień Labiryntu-Lek na śmierć

Army of Nilfgarths

Wprowadzili mnie do tej dziwnej sali gdzie kolor ścian był biały a w pomieszczeniu znajdowały się urządzenia ,które widziałam po wyjściu z labiryntu.Od razu pomyślałam o Chucku ,ale jedna rzecz mnie pociesza jest to ,że nie będzie musiał cierpieć tego co się tutaj dzieje. Znajdowały się również dwa krzesła i stół a za nimi było prostokątne duże lustro. Ochroniarz z DRESZCZU posadził mnie na krześle a na przeciwko mnie usiadł Janson , a Teresa na szczęście dla niej nie weszła do środka.

-Czy was już totalnie pogięło ? Zamykać dzieci jak jakieś groźne zwierzęta ? Wy jeszcze śmiecie twierdzić ,że DRESZCZ jest dobry -powiedziałam złowrogo i ostatnie słowo wypowiedziałam z trudem.

-Rozumiem ,że nie jesteś w stanie pojąć dlaczego to robimy -odparł niewzruszony szczurowaty.

Mam ochotę go teraz udusić gołymi rękoma albo gorzej ,ale muszę się na razie uspokoić.

-Może na dobry początek mnie rozwiążesz ? -zapytałam z przekąsem.

-Gdybym to zrobił to pewnie moje szczątki leżały by na suficie i na ścianach -odpowiedział.

-Ależ skąd...tylko miałbyś zapewne połamane wszystkie kości -dodałam i spojrzałam chwilę na lustro a potem znów na niego -Gadaj lepiej co miałeś na myśli , że są tacy jak ja.

Janson wstał z krzesła i zbliżył się do wyjścia ,ale nie wyszedł tylko podszedł do jakiegoś guzika i jedynie co usłyszałam to "Wprowadź ich" potem odszedł od urządzenia i usiadł znów na krześle.

-Zaraz kogoś poznasz -oznajmił i usłyszeliśmy dźwięk , który oznaczał ,że ktoś wszedł do pomieszczenia -O wilki mowa -dodał ciszej Janson.

-Przedstawiam ci najbardziej utalentowanych obiektów w naszej siedzibie DRESZCZU. O to Marie -Wskazał dziewczynę o szczupłej postury, o czarnych włosach i czarnej skóry i jest ubrana cała na czarno.

-To Valeria i jej brat Alex -wskazał na dziewczynę w moim wieku o blond włosach o jasnej karnacji i ciemnego bruneta.

-To Cole -Janson przedstawił chłopaka