The Pain Inside Me

Chapter 1

"Bhe? kamusta??... mabuti naman... talaga?... cge okay lang... pasensya na..." tooot tooot tooot. I was hoping na maaayos namin ang lahat pero habang tumatagal parang ang hirap ng gawin. Nakahiga parin ako at pilit na pinipigalan ang pagluha ng mga mata ko pero t*ng*na lang parang may sariling buhay ang mga mata ko at ayaw tumigil sa paglabas ng tubig.

Binuksan ko ulit yung phone ko at makikita mo sa wallpaper ko ang masasayang ngiti namin noon. Sobrang saya ko nung panahon na halos parang ayaw ko nang umalis sa tabi niya.

Walang humpay paring ang pagtulo ng mga luha ko. Sobrang na mimiss ko na sya.

Pagkatapos kung maligo ay nagbihis agad ako at pumunta na sa paaralan na pinapasukan ko. I'm 4th year college at Accountancy ang kinuha ko.

I wear white tshirt na may nakalagay na guess sa harap then black pants and nike white shoes. I sighed, ang hirap pumasok kapag may dinadala kang mabigat sa kalooban mo.

"Addison?" lumingon ako sa babaeng tumawag sa akin. It's Janeth my dearest friend. Siya ang palagi kung kasama simula nung first year college. "Umiyak kana naman? nako nako Addison kapag ako napikon sayo talagang makaka score sa akin" I smile, ganyan talaga sya simula nung nagkakilala kami. "Wag mo akong ngiti ngitian dyan baka hindi kita ma tantsa"

Dito kami tumambay sa cafeteria ng school and yes may cafeteria ang school namin.

"Bakla may erereto ako sayo" hindi ko sya nilingon instead iniscan ko ang facebook ni Kenneth at parang wala rin naman nagbago sa mga post niya. Halos wala nga syang update eh. "Hoy babae nakikinig kaba?" nilingon ko sya at galit na nakatingin sakin. "Ha? A-ano yun?" sabi ko pero pinitik nya lang ako sa ulo "Ouch! bat ka namimitik?" instead na sagutin nya ako ay kinuha nya ang phone sa kamay ko at "Kaya naman pala eh!" may kung anong ginawa sya sa phone ko at nakangiti na parang ewan. Inabot nya ang phone pero hindi parin nawala ang ngiti niya. "Anong ginawa mo?" I asked pero nakatingin parin ako sa kanya na magy pagtataka. Ngiti ngiti kasi tung babaeng to eh akala mo naman ikagaganda nya yan. "Wala! tara na nga bakla may pupuntahan tayo"

Umuwi muna kami sa bahay para magbihis raw. "Saan ba kasi talaga tayo pupunta ha!" tanong ko habang tinitignan sya dito sa pintaun ng closet ko habang sya busy sa paghahanap na susuotin ko raw.

"Trust me." kapag ganitong trust me trust me ang sinasabi niya kinakabahan talaga ako.

Flashback....

Andito ako sa tapat ng bahay ni Kenneth para sana humingi ng sorry kahit hindi ko naman alam kung may kasalanan ba ako at bakit siya nakipag hiwala sa akin. Diba sa ganda kung ito lalaki pa talaga ang may ganang makipaghiwalay sa akin? Nakakatangal ng poise. Pero mahal ko sya, sobrang mahal ko sya kaya wala akong pakialam kung anong sabihin pa nila kahit baduy na akong tignan pero ipaglalaban ko parin ang pagmamahal ko sa kanya. "Ano na Addison ilang taon ba raw tayo ditto maghihintay para buksan niya ang pintuan?" inip na tanong ni Janeth. Sinama ko sya, mabuti narin yun baka kung sakaling may hinding magandang mangyari ay may kasama akong magpapakamatay.

Biglang tumibok ng malakas ang puso ko nung bumukas ang pintuan nila. "Ahm Ms. Addison busy po raw kasi sir Kenneth, may importante kasi raw syang gagawin." Sabi nung maid na nasa hara naming. Akala ko si Kenneth na yung lumabas. "Baka sandal lang naman pakisabi sa kanya, at sabihin mo na rin na may dala akong paboritong cake nya" sabi ko sa katulong nila.

"Pero Ms. Addison ayaw nya po kasing maistorbo. Galit nga sya nung sinabi ko na andito kayo sa labas."

"Kahit sandal lang naman ate"