Forgotten Love

Κεφάλαιο 5

-Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ?

Η μητέρα του με κοιτάει με ένα ύφος μεταξύ ξαφνιασμενου και αγριεμενου.

Ποτέ δεν με συμπαθούσε ιδιαίτερα και το είχα καταλάβει από τότε που τα είχαμε στο Λύκειο.

Βέβαια ποτέ δεν το έδειχνε ξεκάθαρα ειδικά μπροστά στον Στέφανο.Αντίθετα ο μπαμπάς του ήταν ήσυχος άνθρωπος και δεν με είχε κάνει να αισθανθώ ποτέ άβολα.

-Γεια σας κυρια Στέλλα.Μπορώ να περάσω? Ρωτάω ευγενικά αγνοώντας τον αγενή τρόπο που με "καλωσόρισε"

Χωρίς να το περιμένω ανοίγει λίγο παραπάνω την πόρτα και μου κάνει νόημα να περάσω.

-Ο Στέφανος δεν είναι εδώ και πάλι καλα δηλαδή...

Την κοιτάω απηυδισμενη με το ψυχρό της ύφος.

-Γιατί μου μιλάτε έτσι? Απαιτώ να μάθω

-Γιατί έχεις το θράσος να εμφανίζεται μπροστά μας ενώ εσύ είσαι η αιτία που το παιδί μου είναι σε αυτή την κατάσταση τώρα.

-Ορίστε?Πριν μερικές ώρες έμαθα για το ατύχημα που είχε.Πως φταίω?

Ένα ψεύτικο και συγχρόνως υστερικό γέλιο βγαίνει από τα χείλη της πριν μου απαντήσει.

-Εξαιτίας σου άρχισε να πίνει.Εξαιτίας σου οδηγούσε μεθυσμένος εκείνο το βραδυ.

Τα μάτια της έχουν βγάλει φλόγες και νιώθω την αντιπάθεια της απέναντι μου να έχει μετατραπεί σε μίσος.

Δεν προλαβαίνω να μιλήσω καθώς και οι δύο ακούμε τα κλειδιά στην πόρτα και το βλέμμα μου κλειδώνει για άλλη μια φορά σήμερα με το βλέμμα του Στέφανου.

Μόνο που αυτή την φορά δεν είναι μόνος του.

Μια κοπέλα είναι δίπλα του και τα μάτια μου πέφτουν στο χέρι της που είναι πλεγμενο με το χέρι του.

Η μητέρα του ξαφνιασμένη αλλάζει διάθεση στην στιγμή και από εχθρική γίνεται γλυκιά λες και αυτό που ήταν πριν λίγα δευτερόλεπτα δεν υπήρχε ποτέ.

-Αγόρι μου,δεν σας περίμενα τόσο νωρίς και το φαγητό θέλει λίγη ακόμα ώρα. Σοφακι μου τι κάνεις? Την φιλάει σταυρωτά και την βοηθάει να βγάλει το παλτό της

Αν και η κοπέλα την χαιρετά και της εξηγεί τον λόγο,που ούτε καν άκουσα,ο Στέφανος συνεχίζει να με κοιτά κατάματα παλεύοντας να καταλάβει ποια στο καλό είμαι.

Έχει αρχίσει να με ενοχλεί λίγο που με νιώθει σαν άγνωστη όμως υπενθυμίζω στην λογική μου ότι δεν φταίει αυτός γι'αυτό.