February 17, 2018
Bumalik ka. Pero galit ang naramdaman ko. Yung galit na hindi ko mapigilan. Yung galit na gusto kong makasira ng gamit. Yung gusto kong sumigaw. Oo bumalik ka.. pero wala ka man lang sinabing 'sorry' ... wala. You act as if nothing happened. As if its all normal. But nothing is ok. Im not ok, our situation is not ok. We are not ok and you don't know it, or ayaw mo lang pansinin at gusto mo lang balewalaain, baka kasi naisip mo na, maayos din, mawawala din.. magiging ok din ang lahat. Oh trust me. Yan ang paulit ulit kong iniisp at pinag dasal mula noon. Pero walang nangyari. Lalo lang lumala at lalong sumakit. Sa pag kimkim ko ng sakit, galit at disappointment? Eto, eto ang resulta, ang pagiging matigas ko. Yan ang sagot sa tanong mong 'bakit iba ka na ngayon? Bakit ang tigas tigas mo, hindi ko kaya... dati hindi ka ganyan..' . siguro kasi dati hindi ganto kasakit, hindi pa ako pa ubos noon, siguro kasi ang galing ko pa noong mag kunwaring ok kahit hindi naman. Pero sabi nga db? NOTHING LAST FOREVER. So ganon din siguro ang pag sasabi at pag kukunwari kong ok ako. It wont last long. I prayed na bigyan ako ni God ng lakas at pasensya para makayanan ko, pero siguro ito ang way nya para sabihin sakin, na you are strong enough not to stay, but to go away.
9p!Ur1
YOU ARE READING
still waiting for you
RomanceAraw araw kitang iniintay, at araw araw din akong nasasaktan.
