Well-why me?

κεφ1

Ειμαι ξαπλωμενη στο κρεβάτι κοιτώντας τον τοιχο αφηρημένη, περιμένοντας να με παρει ο υπνος..
Η ωρα ειναι 3:00 και ακόμα..
Η μουσικη ηχεί σιγανά δίπλα απο το
αυτι μου.
Η καλύτερη λυση ειναι να κλεισω τη μουσική και να γυρισω πλευρο αλλα δεν επιλέγω  να κανω τίποτα  απο τα δυο..
Απλώς  κοιτω το ταβάνι σκεφτοντας ποσο βαρετή ειναι η ζωη μου.

Το χειρότερο ομως ειναι πως μ'αρέσει..μ'αρέσει να εχω χρόνο και να τον σπαταλαω στο να μην κανω τιποτα απλως να ακουω τους δεικτες στο ρολόι στον τοίχο του δωματίου μου να κανουν κύκλους και εγω απλως το απολαμβάνω..
Μερικες φορές λατρευω τη ζωη μου..
Ειναι δυσκολο να έχεις χρονο στη τρίτη  Λυκείου και να μην  κανείς οτιδήποτε εκτος απο το να διαβάζεις.
Απλη ρουτίνα, σχολείο, φροντιστήριο, διαβασμα, υπνος  καθε μερα για ενα ολοκληρο χρόνο..

Τα περισσοτερα παιδια στη ηλικια μου ειναι  τετοια ώρα έξω, αφου ειμαι σαββατο, χορεύοντας,τραγουδώντας, πινοντας, κάνοντας σεξ και
ειναι ενθουσιασμενα για την τέλεια φοιτητικη ζωη που εχουν ηδη οργανώσει  με καθε λεπτομερεία ..

Οσον αναφορα  εμενα, δεν χορευω Όχι επειδή ντρεπομαι αλλα  πολυ απλα επειδη δεν ξέρω και δεν θελω και να μάθω, ας μην συζητήσουμε για τις φωνητικες δυνατότητες, με το πιοτό εχω ας πουμε τραυματικές εμπειρίες και για το σεξ ας μη το συζητησουνε καλύτερα.

Η μελλοντική μου φοιτητικη ζωη εύχομαι να περιλαμβανει υπνο πολυ υπνο και νεκρο χρόνο.Δεν ειμαι τοσο ρηχη οσο φαίνεται εχω  στοχους..να περάσω στο Πανεπιστήμιο της αθηνας οικονομικά να τελειώσω τη σχολή, να παω εξωτερικό για μεταπτυχιακό.Μετα να εργαστώ σε μια πολυεθνική εταιρια ως οικονομολόγοςκαι αργοτερα βλέπουμε. Για τώρα  όμως προτιμώ να μην κανω τίποτα..

Όταν  μιλαω με ατομα, σπαταλούν ώρες εξυστορώντας μου πως περασαν τη μερα τους και το σαββατοκυριακο τους και οταν με ρωτούν  για το πως πηγε η δικη μου μερα η απαντηση μου  ειναι τα  ιδια..
Δεν ξερω πως γινετε αλλα είμαι  στάσιμη..πραγματικά η εγω δεν βρισκω τιποτα ενδιαφερον στη ζωη μου για να το εξιστορήσω ή απλά δεν υπάρχει.

Δεν εχω γνωρίσει καινούργιους ανθρωπους εδω και 2 χρόνια και η καθημερινότητα των γονέων ειναι πιο περιπετειώδης απο την  δικη μου. Δυο φορες το μηνα βγαίνουν το βραδυ  και εγω αναγκάζομαι να ξενιτεύομαι στο  παρα πανω οροφο της  τετραόροφης οικογενειακής  πολυκατοικίας μας ή να με αναγκάζουν να βγαίνω  γιατι η μανα μου φοβάται να ειμαι το βραδυ σπίτι μονη μου λες και ειναι 5 χρονών.

Ευκαιρια να ειμαι εγω και ο εαυτος μου  και μου την καταστρέφουν.

Δεν ξερω αν πραγματικα χαίρομαι  για αυτό επειδη ειμαι ξινή και σνομπ ή απλά επειδη το εχω συνηθίσει..

Στο μυαλο μου περνανε ενα εκατομμύριο πραγματα αλλα σε κανενα απο αυτα  δεν δινω σημασία..
Μετα απο λιγο αποκοιμήθηκα ακούγοντας μουσική.

Λατευω να ακουω μουσική. Έιναι κάτι από τα λιγα πράγματα που αγαπώ και δεν βαριεμαι ποτέ.

Με ηρεμεί και την χρειαζομαι πραγματικα, συχνα νευριαζω με τα πάντα, απο οτι δεν μπορω να λυσω μια συγκεκριμένη  ασκηση μαθηματικών  μέχρι την ανατολη του ηλιου που με ξυπνα καθε πρωί υπενθυμίζοντας την υποχρέωση μου.

Δεν ειναι πως δεν είμαι καλη μαθητρια απλως δινω βαση στο φροντιστήριο με αποτελεσμα στο σχολείο να κοιμάμαι και να το παραλείπω. Παρολα αυτά οι βαθμοι μου ειναι αρκετά καλοί ως προς εκπληξη όλων..

(..)

Ακουω το ξυπνητήρι που λεγεται Μανα να με  ξύπνησε  μπουκάρωντας μες το δωματιο μου λεγοντας μου πως μεσημεριασε ενω ταυτόχρονα με ξεσκεπάζει τινάζοντας την ζέστη μου κουβέρτα στο μπαλκόνι του δωματίου μου ..

Και η δικαιολογία της

《Δεν προλαβαινω τις καθημερινες σηκω εχω να κανω ενα καρο δουλειές μια κυριακη εχω..》

Δεν θα πω ψέματα μεσημεριασε, η ωρα ειναι 2 και για να μην ακουω τη φωνη της βγαινω απο το δωμάτιο και κατευθυνομαι προς το δωματιο των γονέων μου παιρνοντας μαζί  το κινητό  μου για να συνεχίσω τον υπνο μου. Ειναι το μόνο δωμάτιο που να μην εχει ορθανοιχτα παραθυρα χειμωνιάτικα αφου το εχει συγηρίσει νωριτερα και το ραδιο να μην ακούγεται πολυ αφου εχω κλεισει την πορτα..

(..)

《Ναιι》ειπα νυσταγμένη καθως σηκωσα το κινητο μου που με ξύπνησε
《Δεν φαντάζεσαι τι έγινε; εσυ τι έχεις; 》
《Μολις με ξύπνησες》
《Παλι κοιμόσουν; σε 1 ωρα θα ειμαι εκει εχω να σου πω.φιλάκια 》
《Εντάξει μπαιι》

Κλεινω την κληση κοιταω τη ωρα και ειναι 5, σηκωνομαι απο το κρεβάτι και πηγαινω τουαλετα να πλύνω το προσωπο μου και στη συνεχεια παω στη κουζινα να φαω καθως  εχω να φαω απο εχθες.

Στο φουρνο εχει καρμπονάρα δεν θα αργήσω ❤

Βλεπω ενα χαρτακι στη κουζίνα με τα γράμματα της μαμας και ανοιγω τον φουρνο και βαλω να φαω ενα πιατο μακαρόνια.

Τρωω τα μακαρόνια ενω ταυτόχρονα σκρολαρω τη  σελίδα του   Insta βαζοντας καρδούλα  παντού.

Το κουδουνι χτυπάει επίμονα και παω να ανοιξω τη πορτα περιμένοντας να εμφανιστεί στο δευτερο όροφο.