Sıradan bir gündü. Herkez merkezdeydi. Birden bir ihpar geldi aylin şok olmuş şekilde masaya geldi. Herkes gözünü ayline dikmiş merakla ne söyleyeceğine bakıyorlardı.
Aylin: asiye..
Hüsnü: ee.. Ne.. Asiye
Ali: ne oldu asiyeye aylin?
Aylin: asiyeyi. Hastaneye kaldırmışlar.
Hüsnü:neee?
Aylin: abi sandığın gibi değil bebek..
Hakan: bebek. Ne oldu bebeğe
Selin: aylin çatlatma insanı.
Bahar: evet ya.
Aylin: sancısı varmış. Şu an hastanede.
Hüsnü:(montunu alarak dışarı doğru koşar).
Mesut:hüsnüü(diye bağırarak peşinden koşar.)
Ve bütün ekip hastaneye gider.
HASTANE
Hastane koridorunda metin tekin zeliş nazike tunç bekliyorlardır.
Hüsnü hasteneye gelir.(mesut arkasında)metin babasını görür koşaak sarılır.
Hüsnü: oğlum. Nasıl durumu?
Metin: bilmiyorum baba söylemediler.
Hüsnü: merak etme oğlum hayırlısıyla doğacak çocuğun. Bırak onuda sen baba olacaksın bu halinne?
Metin: doğru baba ben baba olacam bundan daha güzeli olamaz.
Hüsnü : yaa. Şöyle işte.
Otururlar.
Sonra ekip gelir.
Hepsi metine geçmiş olsun der.
Sonra herkes koridordayken.
Rıza baba gelir metinin omzuna dokunarak
Rıza baba: evlat. Bana niye haber vermediniz.
Metin : pardon rıza amca o telaşla unutmuşum.
Rıza baba: olsun evlat. Asiye ve bebek nasıl?
Metin: bilmiyoruz haber verilmedi.
Hüsnü: ikiside sağsağlim çıkıcak inşallah oğlum.
Rıza baba: tabi evlat. Öyle.
Doktor ameliyattan çıkar.
Herkes ayağa kalkar doktora yönelir.
Doktor: merak etmeyin ikiside çok iyi, sağlıklı. Ayrıntıları hemşire anlatır.
Hemşire elinde bebekle: buyrun bebeğiniz.
Metin çok mulu ve şaşkındır. Bebeği kucağına alır.
Hüsnü: gülümseyerek bebeği sever. Herkes hayırlı olsun der.
MUTLU SON
