GENTLEMAN Series 14: Ruth Rosales

After The Storm

After The Storm

She felt disoriented. She felt her muscles stiff and aching. Tila siya may nakadagan na mabigat na bagay sa sobrang bigat ng katawan niya. Sheila couldn't move her neck. As well as her legs.

"You awake!" Doon niya nakita si Ruth. He was teary-eyed while smiling at her. "Oh my God! I'll call the doctor." Akma itong aalis sa tabi niya ng hagipin niya ang kamay nito.

"S-Si Sienna?" The time before she lost her consciousness was remembering her daughter. She haven't seen her after all.

Ruth smiled. "She's fine. Ligtas siya. Nasa bahay siya ngayon kasama si Gretta. My Cousin. She was taken good care. Wala kang dapat ipag alala sa kanya."

Hindi niya maoigilan. Hindi nga niya alam kung ilang oras o araw na siyang ganito. "I m-missed her..."

"Sshhh..." Pinahid nito ang luha niya. After malaman ang result ng ilang medical test mo. Maybe papayag na ang doktor na sa bahay kana magpagaling."

Mariin siyang pumikit. Tila palabas sa pelikula ang lahat. Na muntik na siyang gahasain ni Trey. Na muntik na siyang mapahamak sa mga kaamy nito. "S-Si Trey?" Di mapigilang tanong niya.

Nakita niya ang pagkuyom ng kamao nito. "You still care about him after what he did to you." He accused her. Hindi iyon ang ibig niyang sabihin.

Napopoot siya kay Trey pero hindi ibig sabihin niyon ay hindi na niya gustong malaman ang nangyari dito. Kung napatay ba ito ni Ruth? Dahil hindi niya iyon gusto. "H-Hindi ko lang gustong mabahiran ng maruming dugo ang mga kamay mo." She muttered. Hindi niya alam kung narinig ba nito iyon. "D-Did you killed him? T-Tell me you didn't." May luhang naglandas sa mga mata niya.

Sienna care about Trey. Hindi niya gustong ikwento sa anak niya na pinatay ng papa nito ang daddy niya. It will broke her heart.

Nakahinga siya ng maluwag ng umiling ito. "I have all the chance to kill him. But I couldn't. Hindi ko kaya habang nakikita kitang oarang lantang gulay at walang buhay. I couldn't spent all my time with him rather than to rush you in the nearest hospital. Mas inuna kong iligtas ka. Kaysa ang pagbayarin siya sa lahat."

Hinawakan niya ang kamay nito. "T-Thank you." May selda na naghihintay para kay Trey. Hindi kamatayan ang sagot sa lahat. He has his lifetime behind bars. Doon man lamang ay matikaman nito ang lahat ng sakit. Sakit na binigay nito sa mga nasaktan nito. "Where is he now?"

"Mental institution."

Naguguluhang kumunot ang noo niya. Tila nahulaan nito ang ibig sabihin ng pangungunot ng noo niya kaya mabilis na nagpaliwanag. "He has Disassociative Identity Disorder. Leading to suffered from psychosis. Gawa gawa lang ng isip niya ang ikinuwento niya sayo noon tungkol kay J-Julie. My Sister did not runaway with him. Iyon lang ang pinaniwalaan niya kaya iyon ang tumatak sa isip niya. Julie, left that day para makipagkita kay... Carpio."

Bumuka ang bibig niya pero hindi siya nakapagsalita. "Carpio was her boyfriend. Hindi ko alam na matagal na palang tapos si Trey at Julie. She hadn't mention about it. Maybe, natatakot siya na baka bawalan ko siyang muli. You know, mas matanda ng higit sampung taon si Carpio sa kanya. He almost my age. That day... When she left. Sasama lang pala siya kay Carpio na magbakasyon sa probinsya nito. P-Pero nahuli siya ni Trey. He can't get over my sister that's why he accusing her for having an another guy. Doon sa b-basement..."

Kita niya ang oaghihirap nito sa pagsasalaysay sa kanya ng lahat. Pero nagpatuloy pa rin ito. "D-Doon niya ginahasa si J-Julie. When my sister tried to escape, h-he killed her. T-Thats why Carpio did all the help para sa katarungan ni Julie. Mahal niya ang kapatid ko. He loved my sister more that I do. At utang ko sa kanya ang lahat... Mula sa hustisya hanggang sa oagkakaligtas sayo. He did all of these for Julie."

"God..." Tumulo ang luha niya. Hindi siya makapagsalita. Hindi niya alam kung paano nagawa ni trey ang lahat ng iyon considering that he was mentally ill.

"Ang kasambahay nila ang isa sa nagbigay ng testimonya. Malinaw na ikinuwento niya ang mga nangyari noon. And the s-scalpel---iyon din ang ipinangsaksak niya kay Julie."

Natuptop niya ang bibig. Paano nagawa ni Ruth na maging kalmante sa kabila ng bigat ng dinadala nito? Ngayon niya lubos na naisip ang galit na inipon nito. Na may karapatan itong magalit ng mas matindi pa kaysa sa inaasahan niya. "H-Hindi ko alam... Sorry kung hindi ako naniwala sayo. I... I gave him a benefit of doubt k-kasi akala ko hindi niya kayang gawin iyon."

Hinalikan siya nito sa noo. Dama niya ang luha nitong tumulo sa ulo niya. "Nakaquarantine siya. There's also a police around the center. Hindi na siya makakalabas doon. At kapag gumaling na siya. Babalik na siya sa presinto. Sabi ng kawaksi nila, bata palang siya ay may sakit na siyang ganoon. Nagsimula daw iyon ng iwan ito ng ina niya. Trauma can lead to a serious disorder. Isa pa, maraming haka-haka na namana niya iyon sa ama niya. His father has also that illness. Kay hindi nakakapagtaka kung bakit ganoon ang pakikisama nila sa mga tao. They have dual personality."

"K-Kung sana napansin ko na 'yon noon pa. H-Hindi sana ako nagpakasal s akanya."

Hinawakan nito ang kamay niya. "He wasn't your husband. H-Hindi kayo kinasal. All was just his imagination. He's delusional."

"P-Pero may pinirmahan akong kontrata---." Paanong nagyari iyon? Pearl was there and she witnessed their marriage.

Umiling ito. "You signed the marriage contract but it wasn't registered. Kinuha niya iyon and he kept it with him. So technically, hindi kayo mag asawa. Pinaniwala lang niya ang sarili niyang kinasal kayo. I discovered that when he asked for the marriage contract at the NSO. Nireport sakin iyon ng civil registrar. He freaking mad when the office of statistics gave him a two copies of your Cenomar and as well as him."

Totoong nabigla siya sa lahat ng nalaman niya. All along ay wala pala siyang pananagutan dito. She wasn't his wife. Na hindi pala siya dapat matakot na nagtataksil siya doto dahil hindi naman sila mag asawa. "H-Hindi kami kasal."

Tumango ito. "P-Pwede na natin bigyan ng kompletong pamilya si Sienna."

Tumango muli ito. Nalukuhang ngumiti siya kay Ruth. There are many good things that happened after the storm. Dapat silang magpasalamat. "Pakasalan mo na ako." Naluluhang sabi niya.

Matamis na ngumiti si Ruth bago yumuko at hinalikan muli ang noo niya. "I'll marry you, sweetheart. Kaya magpagaling kana agad. Because, your dream wedding church is waiting for you."

To be continued...