Bela İkili

35. BÖLÜM

"Yani şimdi siz sevgilimisiniz?"
"Bilmiyorum, yani sanırım"
"Nasıl ya bilmiyorum?"
"Lan işte o anlattığımdan sonra hiç konuşmadık sadece dizime uzandı bende saçlarıyla oynadım, giderkende el salladı gördün zaten" dediğimde susup düşünmeye başladı. Sahilden dönmüştük ve saat sabah 4'e gelmesine rağmen hala Maya ile gece olanları konuşuyorduk. Ama bir türlü sevgili olup olmadığımıza karar veremiyorduk, yani itiraf ettik ikimizde ama- offf bilmiyorum ya
"Bak benim aklıma bir fikir geldi"
"Dinliyorum"
"Şimdi ben Barışa-" demesi planı devamını anlamama yetti
"Saçmalama ne diyeceksin 'abinle mina sevgilimi?' mi diyeceksin? Sakın öyle birşey yapmıyorsun"
"Yani şimdi sen böyle diyince saçma oldu bencede"
"Yani"
"Şimdi siz yarın annesinin mezarına oradan da Mavi Manzaraya mı gideceksiniz?"
"Evet, Mavi Manzaraya sizde gelin suya bırakacağımız dileklerimiz var"
"Tamam mezarlıktan sonra haber verirsin, bizde kahvaltı yapacaktık zaten"
"Tamam ama böyle giderse uyanamayacağız. Kalk da yatalım"
"Ben şimdi uyuyamam ki!"
"Lan sevgilisi olacak olan benim sana noluyor?"
"Sovgoloso olocok olon bonom sono noloyor" dediğinde göz devirdim
"Ben Barışla sevgili olduğumda çocuğun soyunu sopunu araştırtan nenemdi sanki"
"Sen onu nereden biliyorsun lan?!"
"Ben bilirim Mavicim"
"Neyse yani araştırdıysam araştırdım Allah Allah"
"Heyecanlanırsam heyecanlanırım Allah Allah" diyerek sözümü bana satan Maya'ya dil çıkardım
"Kalk lan yat hadi. Bak gözlerinin altı morarırsa Barış beğenmez seni" dediğimse korkuyla ellerini göz altlarına götürdü
"Ne?! Morarmış mı?!"
"Salak morarmış demedim morarırsa dedim" dediğimde derin bir nefes aldı
"İyi hadi yatalım madem" diyip oturduğu yerden kalktı, ikna kabiliyetimin çok yüksek olduğunu söylemişmiydim?

Maya odasına girince bende odama gidip yatağıma uzandım. Harbiden şimdi Deniz ile ben sevgilimiyiz yani? Hem tipiyle hem karakteriyle beğendiğim insan bundan sonra hep yanımda mı olucak? Sanırım mutluluktan uyuyamayan ilk insanım, bünye o kadar alışkın değil ki ters tepki yaptı herhalde. Perdemi açtım, yıldızlara doğru dönüp onları izlemeye başladım. Gözlerim yavaşça kapanırken aklımda Deniz ile o balkonda uyuduğumuz zaman geldi, belki de yıllardır ilk defa gülümseyerek uyudum...

**

Telefonumun zil sesiyle gözlerimi açmaya çalıştım fakat biri açılıp biri açılmayınca açılan gözümü de kapatım elleyerek komidinin üzerindeki telefonumu buldum, kim olduğuna bakmadan açıp kulağıma koydum

"Hı?"
"Günaydın Mavili" ses tonundan Deniz olduğunu anlayınca gülümsedim
"Gün aydınlanmış mı ya?"
"Evet yani şey güneş yeni doğdu"
"Güneş daha yüzünü yıkamadan beni aradın sende"
"Napayım uyuyamadım sabaha kadar, heyecanlandım" dediğinde gülümsedim
"Hadi hazırlan seni alayım gidelim" diye devam etti
"Bu saatte mi?"
"Evet hadi geliyorum"
"Ya ama uyku?"
"Hadi Mina hadi Mavili hadi söylenme"
"Tamam"
"Hazırlan geliyorum bu arada mavi giy"
"Tamam görüşürüz" dediğimde cevap vermeden telefonu kapattı.

Telefonu kapatınca yataktan kalkarak banyoya gittim, rutin işlerimi halledip tekrar odama döndüğümde Maya hala seslere uyanmamıştı. Gece geç uyuduğumuz için uyandırmasam daha iyi olur hem Barışla da buluşacak uykusunu alsın. Odama gidip üzerimi değiştirdim, mavi giydim hem o istiyor diye hem sonsuz olalım diye. Saçımı da tepeden topladım, makyaj yapmak istemedim. Çantamı hazırlayıp telefonumu aldım ve Maya'ya mesaj attım

KİME: Hayatımın Mayası

Deniz aradı uyuyamamış beni almaya gelicek haberin olsun

Yan odamda uyuyan kıza mesaj atmam ayrı bir ironi olsa da aşağı inip atıştıracak birşey bulmak için dolabı açtım. Dün akşam yemek yapmadığımız için dolapta yemek yoktu onun yerine bulduğum büskiviyi yiyeyek açlığımı bastırdım, elbet bir kahvaltı yapardık. Telefonum titreyince cebimden çıkardım