De nieuwe jongen (Niall Horan fanfictie)

deel 3

Ik kan het bijna niet geloven. We moeten echt weg. "Maar, maar Lucy en Niall dan?" "Niall? Wie is Niall?" "Ohw, gewoon, een vriend. De buurjongen. Maar dan moet ik weer helemaal nieuwe vrienden maken!" "Weet ik lieverd maar het moet en wat moet dat moet." Ik ren naar boven en gooi de deur achter me dicht. Ik laat me op het bed vallen en begin te huilen. 

Pov Niall

Ik zit op mijn kamer op mijn bed. Ruzie met je ouders is echt zo vervelend. Ik kijk wat uit het raam naar Sarah's huis als ik Sarah opeens naar binnen zie lopen. Zo te zien is zij ook niet echt blij. Aangezien ze haar deur dicht smeet. Maar wacht eens, zit ze te huilen? Ik besluit haar maar te appen.

Me: hey gaat het? Ik zag je uit het raam.

Ik zie haar uit het raam kijken en weer naar haar telefoon. 

Saar❤️: niet echt. Mijn moeder heeft de huur niet betaald en kan dat ook niet meer dus heeft ze een brief gekregen van de gemeente.

Saar❤️: dus volgende week moeten we het huis uit.

Me: wat!? Maar je mag niet weg. Jij bent tot nu toe mijn enige vriend.

Saar❤️: weet ik en ik wil ook niet weg maar mijn moeder zegt dat het moet.

Me: kun je anders afspreken? Dan kunnen we naar het park ofzo

Saar❤️: ja graag. Zal ik naar jou toe komen?

Me: doe maar. Tot zo

Saar❤️: tot zo 

Ik doe mijn telefoon uit en loop naar beneden. Even later gaat de bel en ik doe open. "Hey." Zeg ik tegen Sarah die voor de deur staat. "Hey." Zegt ze terug. Ik doe mijn schoenen aan en mijn jas. Ik doe de deur achter me dicht en we lopen de tuin uit richting het park. We gaan op een bankje zitten. "Ik ga je echt missen." Zeg ik. "Ik jou ook. Gelukkig kunnen we altijd nog appen en bellen." "Ja." Het blijft even stil maar eindelijk heb ik de moed om wat te zeggen. "Maar eigenlijk moet ik je nog wat zeggen. Ik vind je sinds dag 1 eigenlijk al heel leuk. Dus wil je mijn vriendin zijn?" Ze kijkt me aan en glimlacht. "Ja dat wil ik heel graag." Ik kijk haar ook aan en onze blik verandert in een wat serieuzere blik. Ik kijk naar haar mooie rode lippen en naar haar ogen en terug. Onze hoofden komen dichterbij. En voordat ik het weet raken onze lippen elkaar. Haar lippen zijn zo zacht. Ik leg mijn armen in haar nek en zo zitten we wel eventjes.

-

Pov Sarah

Ik kom thuis en hang mijn jas aan de kapstok. Ik schop mijn schoenen uit en loop met een big smile naar de keuken. Dit waren echt de leukste en mooiste 45 minuten van mijn leven. Mijn moeder ziet mijn big smile en zegt: "oh nee. Ik ken die lach. Wie is de gelukkige?" "Waar heb je het over?" Vraag ik met een sarcastisch stemmetje.