Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 105

De Patron ging pal vóór Salima staan......

"Lá Ayana b'zaf!...Salima....We gaan Redouan vandaag nog de waarheid vertellen over Ayoub!

Salima luisterde schoorvoetend naar de Patron.....

"Ilias? Denk nou toch eens na! Hoe kun je een kind zonder schroom vertellen dat zijn Ze3ma stiefvader homoseksueel was?! Sommigen zondes moet je met de mantel der liefde bedekken!

"Toen Ayoub plots en totaal onverwachts enkel uit Liefde vóór mij 'uit de kast kwam', heb ik eerlijkheidshalve nog ruim vijfentwintig jaar lief en leed met hem gedeeld.

"Hij en ik hebben toch nog samen Redouan en Azra samen opgevoed. Alles verliep goed, tot zo’n tien jaar geleden. Plots kregen we steeds meer ruzie. Altijd over kleine dingen, niet echt ernstige zaken, maar dat voortdurende gekibbel putte ons allebei uit. We vonden dat het zo niet verder kon, en dat we uit elkaar moesten gaan.

"Op een ochtend, voor we hij naar zijn werk vertrok, hadden we dat beslist. Het is alweer 25 jaar geleden toen hij opbiechtte dat hij homoseksueel was. Dat kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel.

"Ayoub heeft het echt letterlijk moeten zeggen, ik had totaal geen vermoeden. Welke Marokkaanse man vertelt nou zijn vrouw dat hij homo is? Het was iets waar Ayoub al jaren mee rondliep. Hij verstopte het voor mij en iedereen om ons heen. Naarstig probeerde hij die dillema te overwinnen, en er vooral niet aan toe te geven. Door 5 keer per dag te blijven bidden, en vroom zijn moskee bezoeken te hervatten.

"Maar dat lukte natuurlijk niet. Het keerpunt kwam toen Ayoub's vader stierf. Na diens overlijden wilde hij niet meer met dat geheim leven. Zijn vader behoorde nog tot de generatie voor wie homoseksualiteit een groot vloek en een vreselijke taboe en 'no go' was.

De avond dat ayoub zijn ware geaardheid openbaarde, was voor ons allebei een bittere
beproeving. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken, en was compleet overstuur. Maandenlang ben ik er kapot van geweest. Het malen in mijn hoofd stopte maar niet: Was mijn huwelijk dan helemaal nep? Was onze liefde fake? Wat was er echt en wat niet? Hoe moest ik dit een plaats proberen te geven?

"Voor Ayoub was het ook heel moeilijk. Langs de ene kant was hij opgelucht omdat hij het eindelijk had kunnen zeggen, en aan de andere kant zat hij met een huizenhoog schuldgevoel. Hij had verwacht dat ik hem meteen op straat zou zetten met zijn koffers, maar hoe zou ik dat kunnen? Ik was zelf ook alles behalve perfect!

"Onze huwelijk was nooit geconsumeerd, omdat ik mijn hart al aan jou had verpand Ilias! Jij bent de vader van mijn kinderen en ik houd nog altijd van JOU. Dat was niet als bij toverslag verdwenen door Ayoub's plotselinge mededeling....

"Ons grote geluk is geweest dat we met elkaar bleven communiceren. We hebben het samen verwerkt, en dat is onze redding geweest. Kilometers langs het strand hebben we gewandeld, uren en uren hebben we gepraat. Beiden werden wij heel erg op de proef gesteld. Ayoub hield van het andere geslacht, en ik hield van jou. Wie was nou zonder zonden? Welk van ons leed het perfecte leven?

Het was Ayoub die erachter kwam dat Redouan van jouw was. Ik was op het ergste voorbereid. Tot dat hij mij een bizarre voorstel deed. Ik moest hem beloven nóóit van hem te scheiden. De catch was dat hij mijn heimelijke relatie met jou en de met jouw verwekte kinderen oogluikend toestond. Twee vliegen in één klap voor ons zou je zeggen.

"Zijn familie kreeg het beeld van een Ze3ma vrome echtgenoot te zien. Maar wat ze niet wisten is dat Ayoub en ik nóóit met elkaar hadden gevreeën. Als zij erachter zouden komen dat hij en ik een verstands deal hadden gemaakt, en dat Azra en Redouan niet Ayoub's biologische kinderen zijn, dan waren de rapen gaar!