Dream Catcher

PROLOGUE

"Are you done running away from me?"

Tanong ng isang nilalang na ilang beses kong iniwasan, ilang beses kong tinakasan.

Ah, what a fair weather we have today. Maganda ang sikat ng araw, maganda ang pagkaka-ayos ng mga ulap sa kalangitan, maganda rin ang simoy ng hangin, maganda rin ang leksyon na itinuturo ng guro namin - ang kagandahan sa araw na ito ang nagdala sa akin sa isang maganda at mahimbing na pagkakatulog.

I don't want to sleep.

I don't want to die.

But I did.

The moment I closed my eyes, I know that I'll be seeing him again. As if accepting fate, I didn't flinch. Hindi na ako gumalaw pa at hinayaan ang katawan ko na humiwalay sa natutulog kong kaluluwa. And the time when I sat up to see the world that is beyond the perception of the humans, here I witnessed something new and wonderful. The colors that I onced know started to distort to form a new image.

Ang mundo na kung saan tanging ang mga taong nananaginip lamang ang nakakakita.

Nakatayo siya sa harapan ko. Ang mga paa ay nakatapak sa lamesa na kung saan nakikita kong nakalagay ang kwaderno at ang lapis ko. I can also see my own head down the table sleeping comfortably. I looked at those feet with two-inch heeled getas and noticed that he's not actually touching the wood table, rather floating a bit inches from it. Dahan dahan kong ini-angat ang aking mga mata papunta sa mukha ng isang binata na hindi kayang kalimutan ng aking isipan.

His eyes are fierce, like a beast watching on its prey.

He is glowing, like how other things in the dream world does, but his is kind of different. Bahagya siyang nakayuko na inilalapit ang mukha para makita ako ng mas malapitan. I watched his every moment as he carefully adjusted the distance between us. Nasa isang kamay niya nakahawak ang isang samurai na walang balat. Isang maling galaw ko lang at baka hiwain niya ako na magiging katapusan na ng buhay ko. So I didn't move. I don't like to gamble.

This man knows no joke.

"Then, ready to face the consequence?" He asked.

I nodded.

I should.

Or else, this will be the end.

A smile escaped from his beautiful face. He leaned closer to me, cupping my cheeks up to meet his face. Hindi ko alam kung ano ang gagawin niya. Nakatingin ako sa mukha niya. Ah... I also saw that face a long time ago. Sa di malamang dahilan, inilapit niya ang kanyang mukha sa mukha ko at ipinagdikit ang pareho naming mga labi.

And that's how I sealed a deal with a dream slaughter.